رابطه میان خالکوبی با ابتلا به سرطان تایید شد

امروزه درصد قابل توجهی از جمعیت کشورهای جهان خالکوبی می کنند و با توجه به اینکه اولین خالکوبی ها نیز اغلب در سنین جوانی انجام می شود این به معنای قرار گرفتن آن ها در معرض برخی از ترکیبات شیمیایی برای تقریبا تمام عمر است.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری فیچینو، با توجه به افزایش محبوبیت خالکوبی، محققان سویدی در مورد افزایش احتمال خطر ابتلا به سرطان بدخیم لنفوم در میان افراد خالکوبی شده به نتایج نگران کننده جدیدی دست یافتند.

در گذشته خالکوبی تنها محدود به گروه های خاصی همچون ملوانان یا دوچرخه سواران می شد، اما امروزه 20 درصد از جمعیت در برخی از کشورهای اروپایی و 30 درصد در ایالات متحده خالکوبی می شوند. اولین خالکوبی ها نیز اغلب در سنین جوانی انجام می شود، که به معنای قرار گرفتن آن ها در معرض برخی از ترکیبات شیمیایی برای تقریبا تمام عمر است.

انباشت مواد شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی در بدن

جوهرهای مورد استفاده برای خالکوبی عموما بی ضرر نیستند. غالبا کوکتل هایی از رنگدانه های آلی و غیر ارگانیک هستند که می توانند حاوی آمین های معطر اولیه (PAA) باشند. جوهرهای سیاه نیز ممکن است حاوی هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAH) باشند. همچنین فلزاتی مانند آرسنیک، کبالت، سرب و نیکل صرف نظر از رنگ آنها در این جوهرها وجود دارد. برخی از مواد شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان به عنوان سرطان زا طبقه بندی می شوند.

در حین خالکوبی، جوهر از طریق سوراخ های موجود در پوست به داخل لایه میانی پوست تزریق می شود، اما مقداری از این جوهر با حرکت به سمت غدد لنفاوی موضعی باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی سیستمیک در بدن می شود. تخمین زده می شود که پس از 6 هفته، 32 درصد از رنگدانه های تزریق شده به سمت غدد لنفاوی نفوذ پیدا کرده اند. مشاهده گره های لنفاوی مربوط به افرادی که چندین دهه خالکوبی شده اند، نشان داده است که این گره ها متورم شده و رنگدانه های رنگی یا سیاهی به همراه رسوب ذرات فلزی در آن ها به جای مانده است.

در مطالعه جدیدی که یک تیم سویدی در مورد رابطه احتمالی بین افزایش موارد لنفوم با خالکوبی انجام دادند، به نتایج جالبی دست یافتند. لنفومعموما برای اشاره به توده ای از سول های سرطانی به کار می رود که سیستم لنفاوی را تحت تاثیر قرار می دهد.

این مطالعه بر روی دوازده هزار نفر از افراد 20 تا 60 ساله ای انجام شد که بین سال های 2007 تا 2017 در سوید مبتلا به لنفوم بدخیم بودند.

داده ها نشان دادکه افراد خالکوبی شده 21 درصد بیشتر از افراد بدون خالکوبی در خطر ابتلا به لنفوم قرار داشتند و این ارتباط در مورد نوعی از لنفوم تحت عنوان «سلول بی منتشر» و لنفوم «فولیکولار» قوی تر بود. این خطر زمانی افزایش می یابد که سن تاتو یا همان خالکوبی در زمان تشخیص لنفوم کمتر از 2 سال (81٪) و یا بیش از 11 سال (19٪) بود.