نحوه معرفی مال جهت توقیف

معرفی مال برای توقیف، یعنی شما به عنوان بدهکار (محکوم علیه) یا طلبکار (محکوم له)، مالی رو به اجرای احکام دادگاه معرفی می کنید تا با توقیف و فروشش، بدهی پرداخت بشه. این کار برای محکوم علیه می تونه راهی باشه که از اقدامات سخت گیرانه تر مثل جلب جلوگیری کنه و برای محکوم له هم ابزاریه تا به حقش برسه. هدف اینه که بدهی قانونی تسویه بشه و فرآیند اجرای حکم به سرانجام برسه.

توی دعواهای حقوقی، وقتی یه نفر به پرداخت بدهی یا انجام تعهدی محکوم میشه، قضیه به بخش اجرای احکام دادگاه می رسه. اینجا دیگه شوخی بردار نیست و قانون میگه باید یا حکم رو اجرا کنی یا مالی رو معرفی کنی تا از محل اون، طلب طلبکار پرداخت بشه. خیلی ها ممکنه فکر کنن این فرآیند پیچیده و سخته، اما راستش رو بخواین اگه با مراحل و قوانینش آشنا باشید، می تونید با آگاهی کامل جلو برید و از کلی دردسر پیشگیری کنید.

این مقاله یه جور راهنمای خودمونی و کامل برای شماست که تو این فرآیند گیر کردید یا فقط می خواید اطلاعات عمومی تون رو بالا ببرید. از الفبای مفاهیم قانونی تا ریزه کاری های معرفی انواع مال و حتی چالش های خاصی که ممکنه باهاشون روبرو بشید، همه رو با زبون ساده و کاربردی براتون توضیح دادیم. پس اگه می خواید بدونید چطور باید مال معرفی کنید، چه شرایطی داره، چه چیزهایی رو می تونید معرفی کنید و چه دردسرهایی ممکنه پیش بیاد، تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

توقیف مال و معرفی مال: دو روی یک سکه در اجرای احکام

بیاین اول از همه یه ابهام رو برطرف کنیم. خیلی ها ممکنه فکر کنن توقیف مال و معرفی مال یه چیزن، اما اینطور نیست. توقیف مال یعنی دادگاه به صورت قانونی جلوی نقل و انتقال یه مال رو می گیره و اون رو بازداشت می کنه تا از دسترس بدهکار خارج نشه. اما معرفی مال، یعنی اینکه یکی از طرفین پرونده (چه بدهکار و چه طلبکار) یه مال خاص رو به دادگاه معرفی می کنه و می گه این مال رو توقیف کنید.

حالا فرقشون کجاست؟ ببینید، وقتی حکم قطعی میشه، یه اجراییه صادر میشه که به بدهکار ابلاغ می کنند. اگه بدهکار تا ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ اجراییه، بدهی رو پرداخت نکنه یا با طلبکار به توافق نرسه، اون موقع یکی از این دو اتفاق می افته:

1. بدهکار خودش مال معرفی می کنه: یعنی بدهکار میاد و می گه آقا من این ماشین رو دارم، یا فلان ملک رو دارم، یا حساب بانکی ام اینقدر پول داره، لطفاً از این محل، بدهی رو پرداخت کنید.
2. طلبکار مال معرفی می کنه: اگه بدهکار هیچ مالی معرفی نکرد، یا مالی که معرفی کرده قابل قبول نبود، اون وقت نوبت به طلبکار می رسه. طلبکار میاد و میگه فلانی فلان مال رو داره، توقیفش کنید تا به حقم برسم.

پس معرفی مال، یه جور شناسوندن مال به اجرای احکامه که می تونه از طرف محکوم علیه یا محکوم له انجام بشه، اما توقیف، اقدام قضایی روی اون مال معرفی شده است.

ماده های قانونی که باید بشناسید (راهنمای جیبی شما!)

وقتی پای اجرای حکم به میون میاد، یه سری قوانین هست که حکم فرمانه. اینجا چند تا از مهم ترین مواد قانون اجرای احکام مدنی رو براتون می گیم که باید حواستون بهشون باشه:

• ماده ۴۹: این ماده خیلی مهمه! میگه اگه بدهکار بعد از ابلاغ اجراییه، توی ۱۰ روز حکم رو اجرا نکنه، یا با طلبکار به توافق نرسه و هیچ مالی هم معرفی نکنه، اون وقت طلبکار می تونه درخواست توقیف اموال بدهکار رو بکنه. پس این ۱۰ روز رو از دست ندید! اگه بدهکار تو این مهلت مال معرفی کنه، خیلی بهتره چون خودش می تونه مالی رو انتخاب کنه که کمتر اذیتش کنه.
• ماده ۶: این ماده در مورد محتوای اجراییه حرف میزنه. اجراییه باید مشخصات طرفین، موضوع حکم و اینکه هزینه اجرا با بدهکاره، رو دقیقاً نوشته باشه. این اجراییه به بدهکار ابلاغ میشه تا بدونه قضیه چیه.
• ماده ۹۶: این ماده در مورد توقیف حقوق و مزایای کارمندانه. اگه کسی زن یا فرزند داشته باشه، فقط یک چهارم حقوقش قابل توقیفه و اگه زن و فرزند نداشته باشه، یک سوم. یه تبصره مهم هم داره که میگه حقوق بازنشستگی هم اگه بدهی برای خود بازنشسته باشه، یک چهارمش توقیف میشه. اما یه سری حقوق مثل حقوق نظامی ها در زمان جنگ یا مستمری مددجوها اصلاً توقیف نمیشه.
• مواد ۹۹ تا ۱۰۱: این مواد مربوط به توقیف اموال غیرمنقول (مثل ملک و زمین) هستن. مثلاً میگن اگه ملک سند داشته باشه، باید به اداره ثبت اطلاع بدن، و اگه سند نداشته باشه، توقیفش فقط وقتی ممکنه که بدهکار واقعاً تصرف مالکانه داشته باشه.
• مواد ۱۰۳ و ۱۰۴: اینا میگن که توقیف ملک، باعث توقیف منافعش (مثلاً اجاره بها یا محصولات کشاورزی) نمیشه، مگر اینکه برای اون منافع هم جداگانه اقدام بشه.

پس می بینید که هر کدوم از این مواد، یه گوشه ای از پازل توقیف اموال رو تکمیل می کنن و دونستنشون واقعاً به کارتون میاد.

چه کسانی در این بازی حضور دارند؟ (طرفین و نقش ها)

تو فرآیند معرفی و توقیف مال، چند نفر نقش اصلی رو بازی می کنن که باید باهاشون آشنا باشید:

• محکوم له (طلبکار): این همون کسیه که حکم به نفعش صادر شده و الان دنبال حقشه. اگه بدهکار همکاری نکنه، محکوم له حق داره مال بدهکار رو شناسایی و به اجرای احکام معرفی کنه. نقش مهمی داره تو پیدا کردن مال و پیگیری کارها.
• محکوم علیه (بدهکار): این بنده خدا کسیه که حکم علیهش صادر شده و باید بدهی رو بپردازه. قانون ازش می خواد که یا بدهی رو بده یا مال معرفی کنه. اگه این کار رو نکنه، ممکنه قضیه براش بدتر بشه و حتی حکم جلبش هم صادر بشه.
• دادورز یا مامور اجرا: این آقا یا خانم، نماینده دادگاهه که وظیفه اش اجرای حکم و توقیف مال معرفی شده است. صورت برداری و ارزیابی مال رو انجام میده و مسئولیت های قانونی خودش رو داره.
• قاضی اجرای احکام: ایشون ناظر اصلیه. تصمیمات مهم رو میگیره، بر کار دادورز نظارت می کنه و اگه اعتراضی باشه، رسیدگی می کنه.

پس هر کدوم از این افراد، یه وظیفه مشخص دارن و اگه همه کارها رو درست انجام بدن، فرآیند راحت تر پیش میره.

چه مالی را می توان توقیف کرد؟ (شرایط طلایی!)

خب، رسیدیم به بخش مهمی که خیلی ها در موردش سوال دارن: چه مالی رو میشه توقیف کرد؟ هر چیزی رو میشه معرفی کرد؟ معلومه که نه! یه سری شرایط کلی وجود داره که اگه مالی این شرایط رو نداشته باشه، اصلاً به درد توقیف نمی خوره. این شرایط رو با زبون ساده براتون توضیح میدم:

• مالیت داشته باشه (ارزش اقتصادی): یعنی اون مال باید یه ارزشی داشته باشه که بشه فروختش و پولش رو گرفت. مثلاً یه برگه کاغذ باطله که هیچ ارزشی نداره، مال محسوب نمیشه.
• قابلیت نقل و انتقال داشته باشه: باید بشه اون مال رو از یه نفر به یه نفر دیگه منتقل کرد، فروختش یا جابجا کرد. اگه یه مال این قابلیت رو نداشته باشه، چطور می خوان بفروشنش و پول شما رو بدن؟
• متعلق به محکوم علیه باشه (مالکیتش مشخص باشه): این خیلی مهمه! مالی که معرفی میشه باید مال خود بدهکار باشه. نمی تونید مال همسایه رو معرفی کنید! اگه مال به نام کس دیگه باشه، توقیفش با چالش های جدی روبرو میشه.
• مال طلق باشه (بدون معارض و مانع قانونی): یعنی اون مال نباید سندش مشکل داشته باشه، یا قبلاً به کس دیگه منتقل شده باشه، یا مثلاً در رهن بانک باشه و نتونن به راحتی بفروشنش. یه مال طلق، مالیه که هیچ مانع قانونی برای توقیف و فروش نداره.

توی بحث سرقفلی هم یه ابهام هست که خیلی ها می پرسن. آیا سرقفلی مستقلاً قابل توقیف هست؟ جواب کلی اینه که نه. سرقفلی به تنهایی، یعنی جدا از مغازه یا محلی که بهش وصله، قابل توقیف و انتقال مستقل نیست. سرقفلی یه حق تبعیه که با ملک یا حق کسب و پیشه معنی پیدا می کنه. اگه قراره توقیف بشه، معمولاً همراه با اون ملک یا حق کسب و پیشه توقیف میشه، نه به صورت مستقل.

یادتون باشه، مالی که برای توقیف معرفی میشه، باید واقعاً ارزش اقتصادی داشته باشه، قابل خرید و فروش باشه و متعلق به خود بدهکار باشه، وگرنه ممکنه قاضی اون رو قبول نکنه و وقت تلف بشه.

معرفی و توقیف انواع مال: از ماشین تا حقوق بازنشستگی!

حالا که شرایط کلی رو فهمیدیم، بریم ببینیم انواع مال رو چطور میشه معرفی و توقیف کرد:

اموال منقول: آنهایی که جا به جا می شوند!

اموال منقول به اون مال هایی میگن که میشه از جایی به جای دیگه جابجاشون کرد، بدون اینکه خراب بشن. مثلاً:

• خودرو و موتورسیکلت: برای معرفی اینا، باید مشخصات دقیقشون مثل مدل، رنگ، شماره پلاک و شماره شاسی رو داشته باشید. اجرای احکام با استعلام از راهنمایی و رانندگی، توقیفشون می کنه.
• لوازم منزل (اثاثیه): این مورد کمی چالش برانگیزه چون ممکنه شناساییش سخت باشه. اما اگه بشه مشخصات دقیق رو داد و مامور اجرا بتونه شناسایی و صورت برداری کنه، قابل توقیفه. البته چیزهای ضروری زندگی توقیف نمیشه.
• حساب های بانکی: اگه شماره حساب یا مشخصات بانک رو داشته باشید، اجرای احکام می تونه از بانک مرکزی استعلام بگیره و موجودی حساب های بدهکار رو توقیف کنه. این یکی از راحت ترین و سریع ترین راه های توقیف ماله.
• سهام بورس و اوراق بهادار: برای اینا هم باید مشخصات دقیق سهام یا اوراق رو بدونید و به اجرای احکام بگید. اجرای احکام با شرکت بورس یا مرجع مربوطه مکاتبه می کنه و اونا رو توقیف می کنه.
• مطالبات و موجودی انبار تجاری: اگه بدهکار از کس دیگه ای طلب داره، میشه اون طلب رو توقیف کرد. یا اگه یه تاجر باشه، موجودی انبارش رو میشه توقیف کرد که البته نیاز به کارشناسی داره.
• چک و سفته: اینا هم از جمله اموال منقول هستن که اگه دست بدهکار باشن، میشه توقیفشون کرد.

برای هر کدوم از اینا، باید اطلاعات رو تا جایی که می تونید دقیق بدید تا کار مامور اجرا راحت تر بشه.

اموال غیرمنقول: ملک و املاک، سفت و سخت!

اموال غیرمنقول همون ملک و زمین و باغ و ساختمون و اینجور چیزهاست که نمیشه جابجاشون کرد:

• املاک دارای سابقه ثبتی: اینا اون ملک هایی هستن که سند رسمی دارن. برای توقیفشون، اجرای احکام به اداره ثبت اسناد و املاک نامه میزنه و اونجا توقیف رو تو دفتر املاک ثبت می کنن. باید پلاک ثبتی و آدرس دقیق ملک رو داشته باشید.
• املاک فاقد سابقه ثبتی: اگه ملکی سند رسمی نداشته باشه، توقیفش فقط زمانی ممکنه که بدهکار واقعاً تو اون ملک تصرف مالکانه داشته باشه، یا با یه حکم قطعی دادگاه، مالکش شناخته شده باشه.

بعد از توقیف، مامور اجرا با یه کارشناس رسمی دادگستری میرن و ملک رو صورت برداری و قیمت گذاری می کنن. این ملک توقیف شده رو به خود بدهکار یا یه نگهبان میدن تا مراقبش باشه و سر وقت تحویل بده.

حقوق و مزایا: نوبت رسید به قسط بندی!

اگه بدهکار کارمند دولت یا بخش خصوصی باشه، میشه از حقوق و مزایاش توقیف کرد. همونطور که تو ماده ۹۶ گفتیم:

• اگه زن و فرزند داشته باشه، یک چهارم حقوقش.
• اگه زن و فرزند نداشته باشه، یک سوم حقوقش.

این قضیه برای حقوق بازنشستگی یا وظیفه هم همینه، البته به شرطی که بدهی برای خود بازنشسته باشه. اما یه نکته خیلی مهم: حقوق نظامی هایی که تو جنگن و مستمری مددجوهای کمیته امداد یا بهزیستی، اصلاً قابل توقیف نیست.

برای توقیف حقوق، اجرای احکام به کارفرما یا سازمان مربوطه نامه میزنه و اونا موظفن هر ماه اون مقدار از حقوق رو که توقیف شده، به حساب اجرای احکام واریز کنن.

گام به گام تا معرفی مال: مسیر اجرایی شما!

حالا که با مفاهیم و انواع مال آشنا شدیم، بریم سراغ مراحل عملی کار. این بخش یه جور نقشه راهه براتون:

اولین قدم: اجراییه که برسه، قضیه جدی میشه!

همه چی با صدور اجراییه شروع میشه. وقتی یه حکم دادگاه قطعی شد، طلبکار درخواست صدور اجراییه رو میده. این اجراییه همونطور که گفتیم، مشخصات کامل طرفین، موضوع حکم و مبلغ بدهی رو توش داره. بعد این اجراییه به صورت قانونی به بدهکار ابلاغ میشه.

یه نکته: همیشه هم نیازی به اجراییه نیست. مثلاً اگه بدهکار خودش بعد از حکم، بدهی رو پرداخت کنه، یا اگه حکم دادگاه صرفاً اعلامی باشه (مثلاً اعلام کنه که یه سندی باطله)، نیازی به صدور اجراییه نیست.

مهلت طلایی ۱۰ روزه: از دستش ندید!

بعد از اینکه اجراییه به دست بدهکار رسید، یه مهلت ۱۰ روزه داره. تو این ۱۰ روز، بدهکار چند تا راه داره:

1. بدهی رو کامل پرداخت کنه.
2. با طلبکار برای پرداخت بدهی به یه توافق برسه (مثلاً قسط بندی کنه).
3. اگه نمی تونه پول رو بده، می تونه خودش یه مال رو برای توقیف معرفی کنه.

اگه بدهکار تو این ۱۰ روز هیچ کدوم از این کارها رو نکنه، اون وقت طلبکار می تونه درخواست توقیف مال بدهکار رو بده و اینجاست که ممکنه قضیه برای بدهکار سخت تر بشه، چون دیگه انتخاب مال دست خودش نیست و ممکنه مالی توقیف بشه که براش دردسر ساز باشه یا حتی حکم جلبش صادر بشه.

چطور درخواست معرفی مال بنویسیم؟ (یه نمونه کاربردی)

چه طلبکار باشید و چه بدهکار، برای معرفی مال باید یه درخواست کتبی به اجرای احکام بدید. این درخواست باید کاملاً دقیق و واضح باشه. یه نمونه کلی برای درخواست رو براتون اینجا میذارم:

به نام خدا

ریاست محترم اجرای احکام مدنی دادگستری شهرستان [نام شهرستان]

با سلام و احترام،

بدین وسیله با استناد به پرونده اجرایی به شماره کلاسه [شماره کلاسه پرونده] و اجراییه به شماره [شماره اجراییه] که در خصوص حکم صادره از [نام شعبه صادرکننده حکم] علیه/به نفع اینجانب [نام کامل محکوم علیه/محکوم له] به شماره ملی [شماره ملی] و به نفع/علیه آقای/خانم [نام کامل طرف دیگر] به شماره ملی [شماره ملی] صادر گردیده است، و به منظور پرداخت/استیفای محکوم به، مال/اموال مشروحه ذیل جهت توقیف و انجام مراحل قانونی (ارزیابی و مزایده) معرفی می گردد.

مشخصات کامل مال معرفی شده:

• نوع مال: (مثلاً: خودرو، ملک مسکونی، حساب بانکی، سهام، حقوق و مزایا)
• مشخصات دقیق مال:
  • برای خودرو: مدل، رنگ، شماره پلاک، شماره شاسی، شماره موتور
  • برای ملک: نوع کاربری (مسکونی/تجاری/زمین)، پلاک ثبتی اصلی و فرعی، آدرس دقیق، حدود اربعه، نام مالک فعلی (طبق سند)
  • برای حساب بانکی: نام بانک، شماره شعبه، کد شعبه، شماره حساب، شماره کارت، نام صاحب حساب
  • برای سهام: نام شرکت، تعداد سهام، کد بورسی
  • برای حقوق و مزایا: نام سازمان/شرکت کارفرما، آدرس محل کار، نام و نام خانوادگی بدهکار، شماره پرسنلی (در صورت امکان)
• محل استقرار مال: (مثلاً: آدرس دقیق ملک، محل پارک خودرو، نام بانک)
• مستندات مالکیت (در صورت وجود): (مثلاً: کپی سند مالکیت، کپی کارت خودرو، پرینت حساب بانکی)

لذا خواهشمند است دستورات لازم را جهت توقیف مال/اموال مذکور صادر فرمایید.

با تشکر و احترام

نام و نام خانوادگی متقاضی:

امضاء:

تاریخ:

درخواستتون رو کجا ببرید؟ (آدرس دهی دقیق!)

درخواست معرفی مال رو باید به اداره اجرای احکام مدنی دادگاهی که حکم رو صادر کرده، تسلیم کنید. این کار رو می تونید حضوری انجام بدید یا از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی.

راهکار برای معرفی مال از شهری دیگر (نیابت قضایی – پاسخ به سوال کاربر عادل سیمین پر):
گاهی اوقات ممکنه مال بدهکار تو یه شهر دیگه باشه، نه تو شهری که حکم اونجا صادر شده. تو این حالت، شما نمی خواد حتماً برید اون شهر. می تونید درخواست بدید که دادگاه صادرکننده حکم، به دادگستری اون شهر دیگه نیابت قضایی بده. یعنی یه جورایی اون دادگاه دیگه رو به نمایندگی از خودش مأمور می کنه که توقیف و بقیه کارها رو انجام بده. شما هم می تونید روند کار رو از طریق دادگستری شهر خودتون یا مستقیماً از طریق دادگستری شهر مقصد پیگیری کنید.

وظایف مامور اجرا و کارشناس: چشم و گوش قانون!

بعد از اینکه درخواست معرفی مال رو دادید و قاضی اجرای احکام دستور توقیف رو صادر کرد، نوبت به مامور اجرا میرسه. مامور اجرا میره و مال رو صورت برداری می کنه. اگه لازم باشه (مثلاً برای ملک یا کالاهای خاص)، یه کارشناس رسمی دادگستری هم میاد تا مال رو قیمت گذاری کنه.

بعد از صورت برداری و ارزیابی، اگه مال منقول باشه، ممکنه به خود بدهکار به عنوان حافظ سپرده بشه تا مراقبش باشه و سر وقت تحویل بده، یا اگه لازم باشه به انبار دادگستری یا جای دیگه منتقل بشه. اگه غیرمنقول باشه که سر جاش می مونه و فقط از نظر قانونی توقیف میشه.

چالش های رایج و نکات حقوقی مهم (پاسخ به ابهامات رایج و موارد خاص)

تو مسیر اجرای احکام، ممکنه با یه سری چالش ها و سوالات خاص روبرو بشید. اینجا به چند مورد رایج که تو رقبا هم مطرح شده بود، پاسخ میدم:

وقتی قاضی مال معرفی شده رو قبول نمی کنه! (پاسخ به حامد)

شاید براتون پیش بیاد که مثل حامد عزیز، شما یه مال منقول (مثل اثاثیه خونه یا یه دستگاه) رو معرفی کنید، اما قاضی اجرای احکام قبول نکنه و بگه باید سند ملکی یا خودرو باشه. آیا این تصمیم سلیقه ایه و قاضی می تونه این کارو بکنه؟

پاسخ: اصولاً هر مالی که ارزش اقتصادی داشته باشه، متعلق به بدهکار باشه و قابل خرید و فروش باشه، باید برای توقیف پذیرفته بشه. قاضی اجرای احکام نمی تونه سلیقه ای عمل کنه و فقط یه نوع خاص از مال رو قبول کنه. بله، ممکنه بعضی اموال منقول مثل اثاثیه منزل به خاطر سختی ارزیابی، نگهداری یا فروش کمتر مورد استقبال باشن، اما عدم پذیرش کلی اونها از نظر قانونی صحیح نیست و یه جور تخلف محسوب میشه.

اگه با چنین مشکلی روبرو شدید، می تونید از قاضی بخواهید که دلایل عدم پذیرش رو کتباً اعلام کنه. در مواردی هم می تونید به تصمیم قاضی اجرای احکام اعتراض کنید و از طریق مراجع بالاتر پیگیری کنید.

مال بی خریدار، دردسر جدید! (ماجرای زمین در بیابان)

یه سناریوی رایج دیگه، همون ماجرای زمین در بیابان که سند داره ولی خریدار نداره است. بدهکار می تونه یه همچین مالی رو معرفی کنه و عملاً کار رو برای طلبکار سخت کنه. تو این شرایط چی میشه؟

پاسخ: بله، بدهکار ممکنه برای اینکه کار رو پیچیده کنه، مالی رو معرفی کنه که ارزش فروش واقعی نداره یا پیدا کردن خریدار براش سخته. قانون هم تا حدودی این اجازه رو میده که مال معرفی شده، ولو سخت فروش، توقیف بشه. تو این مواقع، بعد از توقیف و ارزیابی مال، میره برای مزایده.

اگر مال تو مزایده به فروش نره، طلبکار چند تا گزینه داره:

1. مال رو خودش برداره: یعنی طلبکار می تونه مال رو به همون قیمتی که کارشناس ارزیابی کرده، برای خودش برداره و در ازای بدهی، اون مال رو قبول کنه.
2. درخواست تجدید مزایده: می تونه درخواست بده که دوباره مزایده برگزار بشه، شاید این بار خریداری پیدا بشه.
3. معرفی مال دیگر: اگه این مال واقعاً بی خریدار باشه و طلبکار هم حاضر نباشه برش داره، ممکنه بتونه از دادگاه درخواست کنه که بدهکار مال دیگری رو معرفی کنه، یا خودش مال دیگری رو شناسایی و معرفی کنه. البته این راه حل ها کمی پیچیده تر هستن و نیاز به پیگیری دقیق دارن.

پس با اینکه مال بی خریدار می تونه یه دردسر باشه، اما قانون برای این وضعیت هم راهکارهایی در نظر گرفته.

مال تو شهر دیگه است؟ نیابت قضایی چاره کاره! (پاسخ به عادل سیمین پر)

همونطور که عادل سیمین پر پرسیده بود، اگه مال تو شهر دیگه باشه، چطور باید معرفی بشه و از حکم جلب جلوگیری کرد؟

پاسخ: قبلاً هم گفتیم، اگه مال بدهکار تو یه شهر دیگه غیر از محل اجرای حکم باشه، جای نگرانی نیست. شما باید درخواست معرفی مال رو به همون اجرای احکام صادرکننده اجراییه بدید و تو درخواستتون صراحتاً اعلام کنید که مال در کدوم شهر و با چه مشخصاتی قرار داره.

اجرای احکام اون شهر، یه نامه نیابت قضایی به دادگستری شهر محل مال می نویسه. یعنی از اون دادگستری میخواد که به نمایندگی از خودش، اقدام به توقیف، صورت برداری و ارزیابی مال بکنه. بعد از انجام این مراحل، نتیجه به دادگاه اولیه اعلام میشه و فرآیند ادامه پیدا می کنه. پس لازم نیست حتماً حضوری به دادگاه شهر دیگه برید، همین که مال رو دقیق معرفی کنید و درخواست نیابت بدید کافیه.

فروش مال بعد از توقیف یا فرار از بدهی: خط قرمز قانون!

بعضی ها ممکنه فکر کنن زرنگی کنن و بعد از توقیف مال، اون رو به اسم کس دیگه بزنن یا اصلاً بفروشن. یا حتی قبل از توقیف، با هدف فرار از دین، اموالشون رو به نام همسر، فرزند یا دوستانشون منتقل کنن. این کارها اصلاً شوخی بردار نیست و عواقب خیلی جدی حقوقی و حتی کیفری داره.

اگه کسی بعد از توقیف، مال رو بفروشه، اون معامله باطله و مجازات داره. اگه هم قبل از توقیف و با نیت فرار از دین، اموالش رو منتقل کرده باشه، این جرم فرار از دین محسوب میشه و مجازات حبس و جریمه نقدی داره. طلبکار می تونه شکایت کنه و علاوه بر مطالبه بدهی، پیگیر این جرم هم باشه. پس به هیچ وجه به فکر همچین کارهایی نیفتید.

اگه مالتون رو اشتباهی توقیف کردن: حق اعتراض دارید!

فرض کنید یه مالتون رو توقیف کردن که اصلاً متعلق به شما نیست، یا جزو استثنائات قانونه و نباید توقیف میشد. تو این جور موارد، شما محکوم علیه حق دارید به توقیف اعتراض کنید. باید به دادگاه صادرکننده حکم مراجعه کنید و دلایل و مستندات خودتون رو برای اعتراض به توقیف غیرقانونی ارائه بدید.

مسئولیت مامور اجرا و قاضی اجرای احکام هم اینه که همه چیز رو طبق قانون پیش ببرن. اگه اینا اشتباه کنن یا از حدود اختیاراتشون خارج بشن، خودشون مسئولیت قانونی دارن و قابل پیگیری هستن.

تفاوت جلب و توقیف مال: کدوم زودتر؟

خیلیا میپرسن اگه مال معرفی کنم، حکم جلبم لغو میشه؟ خب، ببینید، حکم جلب معمولاً وقتی صادر میشه که بدهکار نه بدهی رو پرداخت کرده، نه مالی معرفی کرده و نه با طلبکار به توافق رسیده. یعنی وقتی که دیگه همه راه ها بن بست شده و اجرای احکام برای فشار آوردن به بدهکار، دستور جلب رو صادر می کنه.

توقیف مال، یه راه حل برای پرداخت بدهیه. اگه بدهکار مالی رو معرفی کنه (چه خودش و چه به درخواست طلبکار) و اون مال توقیف بشه و احتمال وصول بدهی از طریق اون مال وجود داشته باشه، معمولاً دلیل اصلی برای صدور حکم جلب از بین میره یا حداقل اجرای حکم جلب به تعویق می افته تا تکلیف مال توقیف شده معلوم بشه. پس بله، معرفی مال برای توقیف می تونه از حکم جلب جلوگیری کنه یا اون رو لغو کنه.

مهم ترین نکته اینه که در کل فرآیند اجرای احکام، آگاهی شما از قوانین و حقوق خودتون، بزرگترین سرمایه است. هرگز بدون اطلاع کامل و مشورت با متخصصین این حوزه قدم برندارید.

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به آخر بحثمون. همونطور که با هم دیدیم، فرآیند معرفی مال جهت توقیف در اجرای احکام مدنی، یه داستان پرپیچ وخم نیست اگه اصولش رو بدونید. از لحظه ابلاغ اجراییه و اون مهلت ۱۰ روزه طلایی، تا مراحل معرفی انواع مال و چالش هایی مثل مال بی خریدار یا عدم پذیرش قاضی، همه اینها راه و چاه خودشون رو دارن.

یادتون باشه که هم برای محکوم علیه (بدهکار) و هم برای محکوم له (طلبکار)، آگاهی از این فرآیند خیلی مهمه. بدهکار می تونه با معرفی به موقع و مناسب مال، از دردسرهای بعدی مثل جلب جلوگیری کنه و طلبکار هم با شناخت کامل، می تونه بهترین و موثرترین راه رو برای رسیدن به حقش پیدا کنه. هدف نهایی همیشه اینه که قانون به درستی اجرا بشه و حق به حق دار برسه.

ما سعی کردیم همه چیز رو با زبون ساده و خودمونیش بگیم. اما واقعیت اینه که هر پرونده ای شرایط خاص خودش رو داره و ممکنه پیچیدگی های پنهانی داشته باشه. پس اگه تو این مسیر گیر کردید و نیاز به راهنمایی دقیق تر دارید، بهترین کار اینه که حتماً با یه وکیل متخصص و باتجربه مشورت کنید. اونها می تونن با بررسی جزئیات پرونده شما، بهترین راهکار رو نشونتون بدن و کمکتون کنن که با خیال راحت تر از این مرحله عبور کنید.