چگونه ضعف عضلات را درمان کنیم؟

درمان ضعف عضلات : یک رویکرد جامع علمی

ضعف عضلات احساس کاهش قدرت و توانایی عضلات برای انجام فعالیت های روزمره یک علامت شایع پزشکی است که می تواند ناشی از طیف وسیعی از عوامل باشد. خبر خوب این است که بله ضعف عضلات در بسیاری از موارد قابل درمان است. درمان مناسب به شناسایی دقیق علت زمینه ای ضعف عضلات بستگی دارد و می تواند شامل رویکردهای متنوعی از جمله داروها فیزیوتراپی تغییر سبک زندگی و درمان بیماری های زمینه ای باشد. این مقاله به بررسی جامع و علمی ضعف عضلات می پردازد علل علائم روش های تشخیص و درمان های مختلف آن را از دیدگاه پزشکی و علمی موشکافی می کند و راهکارهایی عملی برای بهبود و پیشگیری از این عارضه ارائه می دهد.

ضعف عضلات چیست؟ تعریف علمی و معرفی موضوع

ضعف عضلات که در اصطلاح پزشکی میاستنی یا آستنی عضلانی نیز نامیده می شود به کاهش قدرت و توانایی عضلات اسکلتی برای تولید نیرو اطلاق می شود. این حالت با خستگی عضلانی که احساس فرسودگی و کاهش انرژی است و پس از فعالیت رخ می دهد متفاوت است. ضعف عضلات یک علامت است و نه یک بیماری مستقل و نشان دهنده وجود یک مشکل زمینه ای در سیستم عصبی-عضلانی متابولیسم بدن یا سایر سیستم های حیاتی است.

از دیدگاه علمی عملکرد عضلات برای تولید نیرو به تعامل پیچیده ای بین سیستم عصبی عضلات و مواد شیمیایی مختلف در بدن وابسته است. پیام های عصبی از مغز و نخاع به عضلات ارسال می شوند و باعث انقباض فیبرهای عضلانی و در نتیجه حرکت و انجام فعالیت ها می شوند. هرگونه اختلال در این فرآیند پیچیده می تواند منجر به ضعف عضلات شود.

انواع مختلفی از ضعف عضلات وجود دارد :

• ضعف عضلات واقعی : کاهش واقعی در قدرت عضلانی که با تست های بالینی قابل اندازه گیری است.
• ضعف عضلات ادراک شده : احساس ذهنی ضعف و خستگی بدون کاهش قابل اندازه گیری در قدرت عضلانی. این نوع ضعف اغلب با بیماری های روانی یا خستگی مزمن مرتبط است.
• ضعف عضلات موضعی : ضعف محدود به یک گروه عضلانی خاص مانند ضعف در دست پا یا صورت.
• ضعف عضلات عمومی : ضعف گسترده در سراسر بدن که بر چندین گروه عضلانی تاثیر می گذارد.
• ضعف عضلات حاد : شروع ناگهانی و سریع ضعف که اغلب ناشی از مشکلات جدی پزشکی مانند سکته مغزی یا سندرم گیلن باره است.
• ضعف عضلات مزمن : ضعف تدریجی و طولانی مدت که می تواند ناشی از بیماری های مزمن مانند دیستروفی عضلانی یا میاستنی گراویس باشد.

شناخت نوع و الگوی ضعف عضلات در تشخیص علت زمینه ای و انتخاب روش درمانی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.

علائم و نشانه های ضعف عضلات : چه چیزهایی باید بدانید؟

علائم و نشانه های ضعف عضلات می تواند بسیار متنوع باشد و به علت زمینه ای شدت و نوع ضعف بستگی دارد. برخی از علائم و نشانه های رایج عبارتند از :

• احساس خستگی و فرسودگی غیرعادی : احساس خستگی حتی پس از استراحت کافی و خستگی زودرس در حین فعالیت های روزمره.
• مشکل در انجام فعالیت های روزمره : دشواری در بلند کردن اشیاء بالا رفتن از پله راه رفتن طولانی لباس پوشیدن شانه کردن مو یا باز و بسته کردن درب قوطی ها.
• احساس سنگینی و بی حالی در عضلات : احساس سنگینی و کندی در حرکت عضلات و دشواری در کنترل حرکات.
• لرزش عضلات (ترمور) : لرزش غیرارادی عضلات به خصوص در دست ها و انگشتان.
• گرفتگی عضلات (کرامپ) : دردهای ناگهانی و شدید عضلانی به دلیل انقباض غیرارادی عضلات.
• ضعف در یک طرف بدن : ضعف محدود به یک طرف بدن می تواند نشانه ای از سکته مغزی یا مشکلات عصبی دیگر باشد.
• افتادگی پلک (پتوز) : ضعف عضلات پلک که منجر به افتادگی پلک می شود می تواند نشانه ای از میاستنی گراویس باشد.
• مشکل در بلع (دیسفاژی) : ضعف عضلات گلو و مری که منجر به دشواری در بلع غذا و مایعات می شود.
• مشکل در صحبت کردن (دیزارتری) : ضعف عضلات صورت و زبان که منجر به اختلال در گفتار و تلفظ کلمات می شود.
• تنگی نفس : ضعف عضلات تنفسی که منجر به تنگی نفس و احساس کمبود هوا می شود.

مهم است توجه داشته باشید که این علائم می توانند به دلیل عوامل دیگری غیر از ضعف عضلات نیز ایجاد شوند. بنابراین در صورت تجربه هر یک از این علائم مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و بررسی علت زمینه ای ضروری است.

روش های تشخیص ضعف عضلات : رویکرد پزشکی و علمی

تشخیص علت ضعف عضلات نیازمند یک رویکرد جامع و سیستماتیک است که شامل مراحل زیر می شود :

1. شرح حال پزشکی کامل : پزشک با پرسش های دقیق در مورد تاریخچه پزشکی علائم زمان شروع ضعف عوامل تشدید کننده و تسکین دهنده داروهای مصرفی سابقه خانوادگی بیماری های عصبی-عضلانی و سایر اطلاعات مرتبط یک شرح حال کامل از بیمار تهیه می کند.
2. معاینه فیزیکی دقیق : پزشک معاینه فیزیکی کاملی انجام می دهد که شامل بررسی موارد زیر است :
   • قدرت عضلانی : با استفاده از آزمون های دستی قدرت عضلانی (Manual Muscle Testing – MMT) قدرت گروه های مختلف عضلانی در مقیاس ۰ تا ۵ ارزیابی می شود.
   • تون عضلانی : سفتی و مقاومت عضلات در برابر حرکت غیرفعال بررسی می شود.
   • رفلکس های تاندونی : پاسخ رفلکسی عضلات به ضربه چکش رفلکس بررسی می شود.
   • حس : حس لامسه درد دما ارتعاش و موقعیت مفصل بررسی می شود.
   • هماهنگی و تعادل : توانایی بیمار در حفظ تعادل و انجام حرکات هماهنگ ارزیابی می شود.
   • علائم عصبی دیگر : مانند نیستاگموس (حرکات غیرارادی چشم) دوبینی اختلالات گفتاری و بلع.
3. آزمایش های تشخیصی : بر اساس شرح حال و معاینه فیزیکی پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی مختلفی را برای بررسی علت ضعف عضلات درخواست دهد از جمله :
   • آزمایش خون : برای بررسی سطح الکترولیت ها (مانند پتاسیم و سدیم) قند خون عملکرد تیروئید آنزیم های عضلانی (مانند کراتین کیناز – CK) آنتی بادی های خاص (در بیماری های خودایمنی) و سایر شاخص های خونی.
   • آزمایش ادرار : برای بررسی وجود پروتئین یا میوگلوبین در ادرار که می تواند نشان دهنده آسیب عضلانی باشد.
   • الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS) : این آزمایش ها فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب را اندازه گیری می کنند و می توانند به تشخیص بیماری های عصبی-عضلانی مانند نوروپاتی ها میوپاتی ها و بیماری های نورون حرکتی کمک کنند.
   • تصویربرداری : در برخی موارد ممکن است از روش های تصویربرداری مانند MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) یا CT اسکن (توموگرافی کامپیوتری) برای بررسی عضلات اعصاب و مغز و نخاع استفاده شود.
   • بیوپسی عضلانی : در موارد خاص ممکن است نیاز به نمونه برداری از عضله (بیوپسی عضلانی) باشد تا با بررسی میکروسکوپی بافت عضله علت ضعف عضلات مشخص شود.
   • آزمایش های ژنتیکی : در مواردی که احتمال بیماری های ژنتیکی عضلانی وجود داشته باشد ممکن است آزمایش های ژنتیکی برای شناسایی جهش های ژنی مرتبط انجام شود.

انتخاب آزمایش های تشخیصی به علائم بیمار یافته های معاینه فیزیکی و شک پزشک به علت زمینه ای ضعف عضلات بستگی دارد. تشخیص دقیق و به موقع کلید درمان موفق ضعف عضلات است.

درمان های پزشکی و بالینی ضعف عضلات : بازگشت به قدرت

درمان ضعف عضلات به طور مستقیم به علت زمینه ای آن بستگی دارد. هدف اصلی درمان رفع یا کنترل علت اصلی ضعف عضلات و بهبود عملکرد عضلانی و کیفیت زندگی بیمار است. روش های درمانی مختلفی برای ضعف عضلات وجود دارد که شامل موارد زیر می شود :

1. درمان بیماری های زمینه ای : اگر ضعف عضلات ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد درمان آن بیماری در اولویت قرار دارد. به عنوان مثال :
   • بیماری های عصبی-عضلانی : در بیماری هایی مانند میاستنی گراویس دیستروفی عضلانی و پلی میوزیت درمان های دارویی اختصاصی و فیزیوتراپی برای کنترل علائم و بهبود عملکرد عضلانی تجویز می شود.
   • اختلالات متابولیک : در صورت وجود اختلالات الکترولیتی (مانند کمبود پتاسیم) یا مشکلات تیروئید درمان های دارویی برای اصلاح این اختلالات و بازگرداندن تعادل متابولیک بدن انجام می گیرد.
   • بیماری های عفونی : در عفونت هایی که می توانند باعث ضعف عضلات شوند (مانند سندرم گیلن باره) درمان های آنتی بیوتیکی یا آنتی ویروسی و حمایت های تنفسی و توانبخشی ممکن است ضروری باشد.
   • بیماری های خودایمنی : در بیماری های خودایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید که می توانند باعث ضعف عضلات شوند داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضدالتهابی تجویز می شوند.
2. دارودرمانی : داروهای مختلفی ممکن است برای درمان ضعف عضلات تجویز شوند بسته به علت زمینه ای و علائم بیمار. برخی از داروهای رایج عبارتند از :
   • کورتیکواستروئیدها : برای کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی در بیماری های التهابی عضلات و بیماری های خودایمنی.
   • ایمونوگلوبولین های داخل وریدی (IVIG) و تبادل پلاسما (پلاسمافرز) : در بیماری های خودایمنی و سندرم گیلن باره برای تعدیل سیستم ایمنی.
   • داروهای مهارکننده کولین استراز : در میاستنی گراویس برای افزایش سطح استیل کولین در محل اتصال عصب و عضله و بهبود انتقال پیام عصبی.
   • هورمون های تیروئید : در کم کاری تیروئید برای جایگزینی هورمون های تیروئید و بهبود عملکرد عضلانی.
   • مکمل های پتاسیم و سایر الکترولیت ها : برای اصلاح کمبود الکترولیت ها و بهبود عملکرد عضلانی.
   • داروهای ضد درد : برای تسکین درد عضلانی مرتبط با ضعف عضلات.
3. فیزیوتراپی و توانبخشی : در کنار مصرف قرص برای ضعف عضلات؛ فیزیوتراپی نقش حیاتی در درمان ضعف عضلات دارد. فیزیوتراپیست با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار برنامه های تمرینی اختصاصی را برای تقویت عضلات ضعیف بهبود دامنه حرکتی مفاصل افزایش استقامت عضلانی و بهبود تعادل و هماهنگی طراحی می کند. تکنیک های مختلف فیزیوتراپی شامل موارد زیر است :
   • تمرینات قدرتی : برای افزایش قدرت عضلات ضعیف با استفاده از وزن بدن وزنه یا دستگاه های مقاومتی.
   • تمرینات استقامتی : برای بهبود استقامت عضلانی و کاهش خستگی مانند پیاده روی دوچرخه سواری و شنا.
   • تمرینات دامنه حرکتی : برای افزایش انعطاف پذیری مفاصل و جلوگیری از خشکی و محدودیت حرکتی.
   • تمرینات تعادلی : برای بهبود تعادل و کاهش خطر افتادن.
   • تکنیک های دستی : مانند ماساژ و موبیلیزاسیون مفاصل برای کاهش درد و بهبود عملکرد عضلانی.
   • آموزش استفاده از وسایل کمکی : مانند عصا واکر و بریس برای کمک به حرکت و انجام فعالیت های روزمره.
4. کاردرمانی : کاردرمانگر به بیماران کمک می کند تا با ضعف عضلات سازگار شوند و استقلال خود را در انجام فعالیت های روزمره (ADL) مانند لباس پوشیدن غذا خوردن حمام کردن و آماده سازی غذا حفظ کنند. کاردرمانگر ممکن است وسایل کمکی و تغییرات محیطی را برای تسهیل انجام این فعالیت ها توصیه کند.
5. تغذیه مناسب : تغذیه سالم و متعادل نقش مهمی در سلامت عضلات و بهبود ضعف عضلات دارد. مصرف کافی پروتئین ویتامین ها (به خصوص ویتامین D و ویتامین های گروه B) و مواد معدنی (مانند کلسیم منیزیم و پتاسیم) برای حفظ سلامت عضلات ضروری است. در برخی موارد ممکن است نیاز به مکمل های غذایی تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه باشد.

نقش توانبخشی و فیزیوتراپی در درمان ضعف عضلات

همانطور که اشاره شد توانبخشی و فیزیوتراپی جزء لاینفک درمان ضعف عضلات هستند. این رویکرد درمانی نه تنها به بهبود قدرت عضلانی کمک می کند بلکه نقش مهمی در بهبود عملکرد کلی بدن کاهش درد افزایش استقلال و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد.

اهداف اصلی توانبخشی و فیزیوتراپی در درمان ضعف عضلات عبارتند از :

• افزایش قدرت عضلانی : تقویت عضلات ضعیف با استفاده از تمرینات قدرتی و مقاومتی.
• بهبود استقامت عضلانی : افزایش توانایی عضلات برای تحمل فعالیت های طولانی مدت و کاهش خستگی.
• افزایش دامنه حرکتی مفاصل : بهبود انعطاف پذیری و جلوگیری از خشکی مفاصل.
• بهبود تعادل و هماهنگی : کاهش خطر افتادن و بهبود توانایی در انجام حرکات هماهنگ.
• کاهش درد : تسکین درد عضلانی و مفصلی با استفاده از تکنیک های دستی گرما و سرما درمانی و سایر روش های فیزیوتراپی.
• بهبود عملکرد تنفسی : در صورت ضعف عضلات تنفسی انجام تمرینات تنفسی برای بهبود ظرفیت ریه و عملکرد تنفسی.
• آموزش راهکارهای مدیریت ضعف عضلات : آموزش استراتژی های مقابله با ضعف عضلات در زندگی روزمره و پیشگیری از عوارض آن.
• افزایش استقلال و کیفیت زندگی : کمک به بیماران برای بازگشت به فعالیت های روزمره کار و زندگی اجتماعی و افزایش استقلال و اعتماد به نفس.

برنامه های توانبخشی و فیزیوتراپی برای هر فرد به صورت اختصاصی و بر اساس نوع و شدت ضعف عضلات علت زمینه ای و نیازهای فردی طراحی می شود. همکاری نزدیک بین بیمار پزشک و فیزیوتراپیست برای دستیابی به بهترین نتایج درمانی ضروری است.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای مدیریت ضعف عضلات

در کنار درمان های پزشکی و توانبخشی برخی راهکارهای خانگی و تغییرات سبک زندگی می توانند به مدیریت ضعف عضلات و بهبود عملکرد عضلانی کمک کنند. این راهکارها جنبه حمایتی دارند و جایگزین درمان های تخصصی نیستند.

• تمرینات منظم : انجام منظم تمرینات ورزشی به خصوص تمرینات قدرتی و استقامتی تحت نظر فیزیوتراپیست یا مربی ورزشی می تواند به تقویت عضلات و بهبود عملکرد آن ها کمک کند. انتخاب نوع و شدت تمرینات باید متناسب با وضعیت جسمانی و توانایی فرد باشد.
• تغذیه سالم و متعادل : مصرف یک رژیم غذایی غنی از پروتئین میوه ها سبزیجات غلات کامل و چربی های سالم برای حفظ سلامت عضلات و تامین انرژی بدن ضروری است. مصرف کافی آب و مایعات نیز برای عملکرد مناسب عضلات مهم است.
• استراحت کافی : خواب کافی و استراحت مناسب به عضلات فرصت بازسازی و ترمیم می دهد و از خستگی بیش از حد جلوگیری می کند.
• مدیریت استرس : استرس مزمن می تواند منجر به خستگی و ضعف عضلات شود. تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا مدیتیشن تنفس عمیق و فعالیت های تفریحی می توانند به کاهش استرس و بهبود سلامت کلی بدن کمک کنند.
• اجتناب از کم تحرکی : کم تحرکی و بی حرکتی طولانی مدت می تواند منجر به ضعف و تحلیل عضلات شود. سعی کنید در طول روز فعال باشید و از نشستن و دراز کشیدن طولانی مدت خودداری کنید.
• استفاده از وسایل کمکی : در صورت نیاز استفاده از وسایل کمکی مانند عصا واکر بریس یا صندلی چرخدار می تواند به حرکت و انجام فعالیت های روزمره کمک کند و از فشار بیش از حد بر عضلات ضعیف جلوگیری کند.
• حفظ وزن سالم : اضافه وزن و چاقی می تواند فشار بیشتری بر عضلات و مفاصل وارد کند و ضعف عضلات را تشدید کند. حفظ وزن سالم از طریق تغذیه مناسب و ورزش منظم می تواند به بهبود عملکرد عضلانی کمک کند.

پیشگیری از ضعف عضلات : اقدامات کلیدی

پیشگیری کامل از ضعف عضلات همیشه امکان پذیر نیست به خصوص اگر ناشی از بیماری های ژنتیکی یا غیرقابل پیشگیری باشد. با این حال برخی اقدامات کلیدی می توانند به کاهش خطر ضعف عضلات و حفظ سلامت عضلات کمک کنند :

• حفظ سبک زندگی سالم : داشتن یک سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب ورزش منظم خواب کافی مدیریت استرس و اجتناب از مصرف دخانیات و الکل به حفظ سلامت کلی بدن و عضلات کمک می کند.
• ورزش منظم و متعادل : انجام تمرینات ورزشی منظم به خصوص تمرینات قدرتی و استقامتی به تقویت عضلات و حفظ توده عضلانی کمک می کند. تنوع در تمرینات و توجه به تعادل بین تمرینات قدرتی استقامتی و انعطاف پذیری مهم است.
• تغذیه کافی و متنوع : مصرف یک رژیم غذایی غنی از پروتئین ویتامین ها و مواد معدنی به تامین مواد مغذی مورد نیاز برای سلامت عضلات کمک می کند.
• کنترل بیماری های مزمن : مدیریت و کنترل بیماری های مزمن مانند دیابت بیماری های قلبی-عروقی بیماری های تیروئید و بیماری های کلیوی که می توانند باعث ضعف عضلات شوند بسیار مهم است.
• اجتناب از آسیب های عضلانی : رعایت اصول ایمنی در هنگام ورزش و فعالیت های بدنی استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب و گرم کردن و سرد کردن صحیح قبل و بعد از ورزش می تواند به پیشگیری از آسیب های عضلانی و ضعف ناشی از آن ها کمک کند.
• معاینات دوره ای پزشکی : انجام معاینات دوره ای پزشکی و چکاپ های منظم به تشخیص زودهنگام بیماری های زمینه ای که می توانند باعث ضعف عضلات شوند کمک می کند و امکان درمان به موقع را فراهم می سازد.

نتیجه گیری : امید به بهبود و مدیریت ضعف عضلات

ضعف عضلات یک علامت شایع پزشکی است که می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. خوشبختانه در بسیاری از موارد ضعف عضلات قابل درمان و مدیریت است. تشخیص دقیق علت زمینه ای ضعف عضلات اولین و مهم ترین گام در درمان موثر است. روش های درمانی متنوعی از جمله دارودرمانی فیزیوتراپی کاردرمانی تغییر سبک زندگی و درمان بیماری های زمینه ای برای بهبود ضعف عضلات وجود دارد.

نکته کلیدی این است که ضعف عضلات نباید نادیده گرفته شود. در صورت تجربه ضعف عضلات به خصوص اگر ناگهانی شدید یا همراه با علائم دیگر باشد مراجعه به پزشک برای ارزیابی دقیق و تشخیص علت زمینه ای ضروری است. با تشخیص و درمان مناسب بسیاری از افراد مبتلا به ضعف عضلات می توانند بهبود قابل توجهی در قدرت و عملکرد عضلانی خود تجربه کنند و به زندگی فعال و پربار خود بازگردند.

پرسش های متداول در مورد ضعف عضلات و پاسخ های علمی

۱. شایع ترین علل ضعف عضلات چیست؟

ضعف عضلات می تواند علل بسیار متنوعی داشته باشد. برخی از شایع ترین علل عبارتند از :

• بیماری های عصبی-عضلانی : مانند میاستنی گراویس دیستروفی عضلانی پلی میوزیت و نوروپاتی ها.
• اختلالات الکترولیتی : مانند کمبود پتاسیم سدیم کلسیم و منیزیم.
• بیماری های تیروئید : کم کاری و پرکاری تیروئید.
• بیماری های عفونی : مانند آنفولانزا سندرم گیلن باره و فلج اطفال.
• بیماری های خودایمنی : مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید.
• برخی داروها : مانند استاتین ها کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای فشار خون.
• کم خونی : به خصوص کمبود آهن.
• کمبود ویتامین D :
• بی تحرکی و کم فعالیتی :
• بیماری های کلیوی و کبدی :

۲. آیا ضعف عضلات به طور کامل قابل درمان است؟

پاسخ به این سوال به علت زمینه ای ضعف عضلات بستگی دارد. در بسیاری از موارد بله ضعف عضلات قابل درمان است. به عنوان مثال ضعف عضلات ناشی از اختلالات الکترولیتی یا کم کاری تیروئید معمولاً با درمان علت اصلی به طور کامل برطرف می شود. در بیماری های مزمن مانند میاستنی گراویس یا دیستروفی عضلانی درمان ممکن است نتواند ضعف عضلات را به طور کامل از بین ببرد اما می تواند علائم را به طور قابل توجهی کنترل کند عملکرد عضلانی را بهبود بخشد و کیفیت زندگی بیمار را ارتقا دهد. در برخی موارد مانند آسیب های عصبی دائمی ممکن است درمان نتواند ضعف عضلات را به طور کامل برطرف کند اما توانبخشی و فیزیوتراپی می تواند به بهبود عملکرد و سازگاری با شرایط کمک کند.

۳. چه زمانی باید برای ضعف عضلات به پزشک مراجعه کرد؟

مراجعه به پزشک در صورت تجربه هر نوع ضعف عضلات توصیه می شود به خصوص اگر :

• ضعف عضلات ناگهانی و شدید باشد.
• ضعف عضلات به طور پیشرونده بدتر شود.
• ضعف عضلات همراه با علائم دیگری مانند :
  • درد شدید عضلانی
  • بی حسی یا گزگز
  • مشکل در بلع یا صحبت کردن
  • تنگی نفس
  • افتادگی پلک
  • تغییرات در بینایی
  • سرگیجه یا گیجی
  • تب
  • کاهش وزن غیرقابل توضیح
• ضعف عضلات مانع انجام فعالیت های روزمره شود.

تشخیص زودهنگام و درمان به موقع کلید بهبود و مدیریت ضعف عضلات است.

تأکید مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی و آموزشی دارد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره تشخیص و درمان تخصصی پزشکی نیست. در صورت تجربه ضعف عضلات یا هرگونه مشکل پزشکی حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید.