چه اتفاقاتی، هادی حجازی فر را در ۹ سال به پردستاوردترین یازیگر سینمای ایران تبدیل کرد؟

به گزارش فیچینو روزنامه همشهری نوشت: حجازی فر از زمان حضورش خود را در همه عرصه های ممکن بازتعریف کرد. با هر معیاری محصولات دوره ۹ ساله حجازی فر ممتاز بوده است.

 در یک پروژه فیلم- سریال تلویزیونی که همه نوع موفقیتی در ابعاد مختلف را پشت سرگذاشت بازیگر و کارگردان بود. در یک فیلم روشنفکرانه با زبان بومی به کارگردانی یک ستاره دهه۷۰نقش محوری داشت. در ۲ فیلم بحث برانگیز تاریخ انقلاب بازی اش برجسته شد.

با سمت دبیر جشنواره عروسکی برگزار کرد. بازیگر محبوب پربیننده ترین تریلری شد که مجموعه شبکه نمایش خانگی رو کرده و همین چندماه پیش در یک فیلم کمدی سطح بالا در کنار کمدین ها جای خوبی برای خودش دست و پا کرد.

در حالی این موفقیت ها را برای او فهرست می کنیم که به گفته خودش ۱۰ سال پیش برای دیدن فیلم های جشنواره با هویت عکاسی ناشناخته وارد برج میلاد می شد. او در این ۱۰سال همچون سرگئی بوبکا قهرمان افسانه ای روس ها در پرش با نیزه بلندترین اوج گیری ممکن برای بازیگر معاصر را رقم زد؛ از یک نقش تا نامی پرتکرار میان فهرست هایی که عوامل گروه کارگردانی برای بازی در نقش های اصلی پروژه ها فراهم می کنند. در تنوع انواع کلاس های بازیگری به نظر می رسد تدریس روش موفقیت هادی حجازی فر می تواند سرفصلی برای یک دوره باشد. در این دوره به هنرآموزان توصیه خواهد شد که همه چیز نه استعداد است نه پشتکار و نه حتی دانش. همه لوازم مورد نیاز در بازیگری وقتی به کار می آید که شما در زمان مناسب و در مکان مناسب قرار بگیرید؛ اتفاقی که سهم هنرمند در ایجاد آن از اندک هم اندک تر است.

با یک سرچ گوگل ساده می توانید داستان انتخاب هادی حجازی فر برای بازی در نقش احمد متوسلیان را بخوانید. او پیش از این انتخاب که به خاطر آشنایی با یکی از عوامل روی می دهد کمترین امکان برای حضور در بالاترین رده بازیگری سینمای ایران را داشت. این اتفاق اگر با همه احتمالات ممکن برای شخص دیگری می افتاد شاید فیلم و سریال ایرانی بعد از فیلم اول مهدویان که با بازیگر دیگری ساخته می شد صاحب نام و راه و کارنامه دیگری می شد.

بدون شک تداوم موفقیت حجازی فر مدیون استعداد پرورش یافته او در دوران پرکاری ساکتش در صحنه و پشت صحنه تماشاخانه های خوی و تهران است اما شانس بی رحم است و بزرگوار صدها قربانی و یک پادشاه برجا می گذارد اما شانس فقط یک دریچه بیشتر نیست. کسی با شانس ۱۰سال در اوج نمی ماند. حجازی فر از همان چشمه آبی جوشیده که سال هاست سینمای ایران را جرعه جرعه سیراب می کند. او مانند نام هایی از نسل های قبل از خود که به بازیگری وارد شده اند اعتبار خود را از پشتوانه غنی تئاتر ایرانی می گیرد. تفکری نصیریان زنجانپور کیانیان و حالا حجازی فر همه نمونه هایی از واردات سینما از تئاتر هستند.

برخلاف ستارگان که با درخشش در ورزش و نقش های کم اهمیت خودشان را آهسته آهسته به سردر سینماها می رسانند بازیگران نمایش پیشه یکباره خود را اثبات می کنند. همه مهابت انتظامی و ظرافت در نصیریان در گاو و هالو عرضه می شود. کافی است مهرجویی پیدا شود که برای گریز از جریان انتخاب متن و بازیگر استودیوهای پایتخت راه دیگری برای ساخت فیلم پیشه کند.

اینجا می توان دوره دیگری برای تدریس توسط هادی حجازی فر پیشنهاد داد. او در ۱۰سال اول بازیگری و کارگردانی در فیلم و سریال با درنظرگرفتن چند انتخاب به سرانجام رسیده مانند سریال پا درهوایی چون داریوش اغلب انتخاب های درستی از خود به نمایش گذاشته ؛ انتخاب هایی که هم برایش تمایز و هم شهرت به همراه داشته. با فیلم نیکی کریمی تفاوت کارش را نشان داد و با سریال برادران محمودی محبوب القلوب شد. ستارگان سینمای ایران مانند فوتبالیست ها قانونی دارند که طبق آن تا وقتی جوانند و طرفدار دارند به هیچ پیشنهاد چاقی نه نمی گویند اما بازیگران تئاترپیشه منتظر نقش هایی می مانند که بتواند سوی تازه ای از هنر آنها را ارائه کند. حجازی فر این توانایی و امکان را دارد که نقش مناسبی برای خودش بسازد؛امکانی که باز تجربه های تئاتری آنها را پخته می کند.

این رسم هنرمندان قدیم بود؛ سال ها روی خویش کار می کردند تا اتفاق بزرگ بیرون از خودشان بیفتد. شاید مهم ترین دستاورد هادی حجازی فر برای بازیگری سینمای ایران توصیه خودش باشد به آنهایی که در صف طویل خاکستری شهرت در غبار زنبیل گذاشته اند؛ هیچ تلاش صادقانه برای نوسازی توانایی های فردی بی پاسخ نمی ماند حتی اگر در صحنه نمایش های دبیرستانی شهرستان خوی از توابع استان آذربایجان شرقی باشد.

۲۳۳۰۲