دلیل حد شرب الخمر

حد شرب خمر، یعنی مجازات مشخص و معین برای مصرف نوشیدنی های الکلی، ریشه های عمیقی در دستورات قرآنی، روایات اسلامی و حتی منطق عقلی دارد. این حکم صرفاً یک مجازات نیست، بلکه تدبیری برای حفظ سلامت فرد و جامعه و جلوگیری از فسادهای بزرگتر است.

شاید خیلی ها به این فکر کرده باشند که چرا اسلام برای نوشیدن یک مایع خاص، مجازاتی به این شدت (مثلاً ۸۰ ضربه شلاق) تعیین کرده است. آیا این فقط یک قانون خشک و خالی است یا حکمتی پشت آن نهفته؟ در واقع، ماجرا پیچیده تر و پرمعناتر از چیزی است که در نگاه اول به نظر می رسد. بیشتر مطالبی که در این زمینه پیدا می کنید، معمولاً به این می پردازند که شرب خمر چیست، چطور ثابت می شود و مجازاتش چقدر است، اما کمتر کسی به این سوال اصلی جواب می دهد که چرا اصلاً این حد وجود دارد؟ این مقاله دقیقاً آمده تا به همین چرا جواب بدهد و پرده از دلایل شرعی، فقهی و فلسفی این حکم مهم بردارد.

شناخت شرب خمر و جایگاه حد در فقه اسلامی

برای اینکه بفهمیم دلیل حد شرب الخمر چیست، اول باید خود شرب خمر و جایگاه حد رو در نظام حقوقی و فقهی اسلام بشناسیم. این ها پایه های اصلی بحث ما هستند.

شرب خمر چیست؟ تعریف دقیق و جامع

وقتی می گیم شرب خمر، ممکنه ذهن آدم فقط بره سمت نوشیدن. ولی در فقه و قانون ما، قضیه یکم گسترده تره. شرب به معنی نوشیدن، تزریق و حتی تدخین (مثل کشیدن مواد مخدر مایع یا جامد که خاصیت مسکر دارن) هست. خمر هم در اصل به هر مایع یا جامدی گفته میشه که خاصیت مست کنندگی داره. یعنی چیزی که عقل آدم رو زایل می کنه یا حداقل خیلی ضعیفش می کنه.

حالا مهمترین نکته اینجاست که در قانون ما، فرقی نمی کنه چقدر از این ماده مصرف شده باشه، کم یا زیاد، یا اینکه اصلاً طرف مست بشه یا نه. حتی اگه خالص نباشه و با چیز دیگه ای قاطی شده باشه، تا زمانی که خاصیت مسکر بودنش رو از دست نده، مصرفش مشمول حکم شرب خمر میشه. پس ملاک اصلی مسکر بودن ماده است، نه مقدار مصرف یا شدت مستی.

مفهوم حد در نظام حقوقی و فقهی اسلام

در نظام حقوقی اسلام، ما سه نوع مجازات اصلی داریم: حد، تعزیر و قصاص. حد به اون مجازات هایی گفته میشه که نوع، میزان و کیفیت اجرای اون ها به صورت دقیق و مشخص توسط شارع مقدس (خداوند و پیامبرش) تعیین شده و قاضی یا هیچ کس دیگه ای حق کم و زیاد کردن یا تغییرش رو نداره. حدود در اسلام برای جرائمی مثل زنا، لواط، قذف (تهمت زنا)، سرقت و شرب خمر تعیین شدن.

تفاوت حد با تعزیر اینه که تعزیر مجازاتیه که نوع و میزانش به نظر قاضی بستگی داره و معمولاً برای جرائم سبک تر یا جاهایی که حد مشخصی نداریم، اعمال میشه. قصاص هم که داستانش فرق داره و برای جرائم علیه جان و اعضای بدن انسان هاست. حدود شرعی اهداف مهمی دارن، مثل حفظ نظم جامعه، بازدارندگی مجرمین از ارتکاب دوباره جرم و حتی اصلاح افراد.

دلایل اصلی حرمت شرب خمر در اسلام (ریشه های تعیین حد)

حالا می رسیم به اصل مطلب: چرا شرب خمر اصلاً حرام شده و چرا برایش حد تعیین شده؟ اینجاست که پای دلایل قرآنی، روایی، عقلی و فلسفی به میان می آید.

دلایل قرآنی: آیات روشنگر حرمت خمر

قرآن کریم به صورت تدریجی و با حکمت خاصی به مسئله خمر پرداخته. این رویکرد تدریجی نشون میده که تحریم خمر یکدفعه ای نبوده و جامعه رو برای پذیرش این حکم آماده کرده.

1. آیه ۲۱۹ سوره بقره: اینجا قرآن ابتدا می فرماید: یسأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا یعنی درباره شراب و قمار از تو می پرسند. بگو: در آن دو گناه بزرگی است و منافعی (ناچیز) برای مردم دارد، ولی گناه آنها از نفعشان بزرگتر است. این آیه شروعی برای آگاه سازی بود و نشون داد مضرات خمر بیشتر از منافعشه.
2. آیه ۴۳ سوره نساء: در این آیه، به مسلمانان گفته شد که در حال مستی به نماز نزدیک نشوند: یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَأَنتُمْ سُکَارَى این قدم بعدی بود تا مردم کم کم از خمر فاصله بگیرند.
3. آیات ۹۰ و ۹۱ سوره مائده: این آیات، نقطه اوج تحریم خمر هستند و به صراحت آن را حرام اعلام می کنند: یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ یعنی ای کسانی که ایمان آورده اید، خمر و قمار و بت ها و تیرهای قرعه پلیدی از عمل شیطان است، پس از آن دوری کنید تا رستگار شوید. و ادامه می دهد: إِنَّمَا یرِیدُ الشَّیطَانُ أَن یُوقِعَ بَینَکُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِی الْخَمْرِ وَالْمَیسِرِ وَیَصُدَّکُمْ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ یعنی شیطان می خواهد با خمر و قمار در میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد، آیا پس (از شنیدن این ها) دست برمی دارید؟

این آیات به وضوح نشون میدن که خمر نه تنها یک پلیدی از عمل شیطان هست، بلکه عامل بازدارنده از یاد خدا و نماز، و عامل ایجاد دشمنی و کینه بین مردم. فرمان اجتنبوه (از آن دوری کنید) هم دلالت بر حرمت قاطع و اکید داره. پس ریشه اصلی دلیل حد شرب الخمر، همین آیات قرآنی هستند که مفاسد خمر رو گوشزد می کنن و به دور شدن از اون امر می کنند.

دلایل روایی: روایات ائمه اطهار (ع) و پیامبر (ص) در مذمت خمر

علاوه بر قرآن، روایات زیادی از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) داریم که به شدت خمر رو مذمت کردن و مفاسدش رو بیان کردن. این روایات، حکمت های پشت پرده تحریم رو روشن تر می کنند.

• امام صادق (ع) می فرمایند: خمر مادر همه پلیدی ها (ام الخبائث) و کلید هر شر و بدی است. این جمله به خوبی نشون میده که خمر چطور می تونه زمینه ساز فسادهای دیگه بشه. وقتی عقل زائل میشه، انسان به راحتی مرتکب هر گناه و جرمی میشه.
• در روایت دیگه داریم که شارب خمر از رحمت الهی دور میشه و حتی چهل روز نماز او قبول نیست. این نشون دهنده بُعد معنوی و روحانی حرمت خمر هست که چطور بین انسان و خدا فاصله میندازه.
• روایات زیادی هم هست که به ضررهای جسمی و روحی خمر اشاره می کنن؛ از بیماری های کبدی و گوارشی گرفته تا مشکلات روانی مثل افسردگی و اضطراب.

خلاصه اینکه، روایات نه تنها حکم حرمت رو تأیید می کنن، بلکه مفاسد بی شماری رو برای خمر برشمرده و تأکید می کنن که این ماده، ریشه و عامل بسیاری از بدی هاست. این هم یکی از مهمترین دلایل حد شرب الخمر.

دلایل عقلی و فلسفی: مفاسد عقلی و اجتماعی شرب خمر

حالا جدا از دستورات شرعی، با عقل خودمون هم که فکر کنیم، می بینیم چقدر حرف حساب توی این حرمت و تعیین حد هست. بیایید به مفاسد عقلی و اجتماعی خمر نگاه کنیم:

1. زوال عقل: مهمترین ودیعه الهی به انسان، عقله. با عقل هست که ما می تونیم فکر کنیم، تصمیم بگیریم، خوب و بد رو تشخیص بدیم و راه درست رو از غلط جدا کنیم. خمر دقیقاً این ابزار حیاتی رو از کار میندازه یا حداقل ضعیفش می کنه. وقتی عقل نیست، انسان دست به کارهایی می زنه که در حالت عادی هرگز انجام نمیده؛ از فحاشی و توهین گرفته تا تعرض و قتل.
2. آثار زیان بار بر فرد:
   • سلامت جسمی و روانی: همه می دونیم الکل چه بلایی سر کبد، مغز، قلب و دستگاه گوارش میاره. بیماری های مزمن، مرگ زودرس و مشکلات روانی مثل توهم و جنون الکلی از پیامدهای مصرف مداوم هستند.
   • از دست دادن حیا و کرامت: وقتی عقل زائل میشه، پرده حیا کنار میره و انسان کارهای ناهنجار و شرم آور انجام میده که بعداً از اون ها پشیمون میشه. این یعنی کرامت انسانی زیر پا گذاشته میشه.
   • ضعف اراده و اعتیاد: الکل به شدت اعتیادآوره و قدرت اراده انسان رو سلب می کنه. فرد معتاد کنترل زندگیش رو از دست میده و به موجودی وابسته تبدیل میشه.
3. آثار مخرب بر جامعه:
   • افزایش جرائم: آمارهای جهانی نشون میده بخش زیادی از جرائم خشونت آمیز، سرقت، تصادفات و دعواها ریشه شون به مصرف الکل برمی گرده.
   • تخریب بنیان خانواده: اعتیاد به الکل عامل اصلی بسیاری از طلاق ها، خشونت های خانگی و از هم پاشیدگی خانواده هاست. بچه هایی که در چنین محیطی رشد می کنن، آسیب های جبران ناپذیری می بینن.
   • بی نظمی و کاهش بهره وری: وقتی افراد جامعه سلامت جسمی و روانی نداشته باشن و عقلشون زائل بشه، جامعه هم دچار بی نظمی میشه، بهره وری کاهش پیدا می کنه و توسعه متوقف میشه.

با این تفاسیر، کاملاً منطقی به نظر می رسه که برای جلوگیری از این همه فساد و تباهی، یک قانون بازدارنده محکم مثل حد تعیین بشه. پس دلایل حد شرب الخمر فقط شرعی نیستند، بلکه عقلی و فلسفی هم هستند و به سلامت و سعادت جامعه گره خورده اند.

خمر نه تنها یک گناه شخصی است، بلکه یک جرم اجتماعی است که سلامت و امنیت کل جامعه را به خطر می اندازد. به همین دلیل، اسلام برای آن حدی قاطع و بازدارنده تعیین کرده تا ریشه فساد را بخشکاند.

تبیین دلیل و حکمت تعیین ۸۰ ضربه شلاق به عنوان حد

حالا سوال پیش میاد که چرا ۸۰ ضربه شلاق؟ چرا نه کمتر، نه بیشتر؟ این عدد هم حتماً حکمتی داره و همین طور الکی تعیین نشده.

ریشه تاریخی و فقهی عدد ۸۰

عدد ۸۰ ضربه شلاق برای شرب خمر، یک ریشه مستحکم در سنت پیامبر (ص) و اجماع فقها داره. در زمان پیامبر اکرم (ص) و خلفای راشدین، این مجازات اعمال می شده. البته در ابتدا ممکن بود ۴۰ ضربه اعمال بشه، اما با مرور زمان و مشاهده مفاسد بیشتر و اصرار بر این گناه، به ۸۰ ضربه افزایش پیدا کرد. این نشون میده که اسلام به دنبال بیشترین تأثیر بازدارندگی برای حفظ سلامت جامعه بوده.

فقها هم بر اساس روایات متعدد و سیره عملی معصومین، بر این عدد اجماع دارند. این اجماع فقهی به ما اطمینان میده که این میزان مجازات، دقیقاً همان چیزی است که شارع مقدس در نظر داشته. تناسب مجازات با جرم هم اینجا خودش رو نشون میده؛ جرمی که می تونه مادر همه پلیدی ها باشه، نیاز به مجازات قاطعی داره که هم شخص رو متنبه کنه و هم به جامعه پیام بازدارندگی بفرسته.

فلسفه بازدارندگی و اصلاح گرانه حد شرب خمر

هدف اصلی از تعیین ۸۰ ضربه شلاق، بازدارندگی قوی است. هم بازدارندگی برای خود فرد که دیگر این جرم را تکرار نکند و هم برای دیگران که عبرت بگیرند و به سمت آن نروند. این مجازات قرار است پیامی روشن به همه بفرستد:

• حفظ عقل ودیعه الهی: چون خمر مهمترین ودیعه الهی یعنی عقل را زائل می کند، مجازاتش هم باید متناسب با این از بین بردن گوهر ارزشمند انسانی باشد. این حد به نوعی یک جریمه برای تضییع این نعمت بزرگ الهی است.
• جنبه عمومی جرم: شرب خمر فقط یک گناه فردی نیست، بلکه یک جرم با ابعاد عمومی و اجتماعی وسیع است. همان طور که گفتیم، مفاسد آن دامن گیر خانواده و جامعه می شود. بنابراین، جامعه حق دارد که با آن قاطعانه برخورد کند تا امنیت و آرامش حفظ شود. این حد، تضمینی برای حفظ نظم عمومی و پیشگیری از جرائم بیشتر است.
• تربیت و اصلاح: این مجازات، تنها تنبیه نیست، بلکه جنبه تربیتی هم دارد. اجرای آن در زمان افاقه و هوشیاری فرد، به او این فرصت را می دهد تا درد و رنج گناهش را بفهمد، متنبه شود و به مسیر درست بازگردد.

پس، انتخاب عدد ۸۰ برای شلاق، نشان از یک حکمت عمیق در جهت حفظ کرامت انسان، سلامت جامعه و پیشگیری از مفاسد بی شمار دارد. این بخش از دلایل حد شرب الخمر، نقطه تمایز بحث ما با رویکردهای سطحی تر است.

شرایط و نحوه اجرای حد شرب خمر (با رویکرد تحلیلی)

حالا که دلایل اصلی حد شرب الخمر رو بررسی کردیم، خوبه کمی هم در مورد شرایط و نحوه اجرای این حد صحبت کنیم، اما با رویکرد تحلیلی و تبیین چرای هر شرط.

شرایط عام و خاص مکلف در اجرای حد

اجرای حد برای هر کسی ممکن نیست و شرایط خاصی داره که نشان از عدالت و دقت فقه اسلامی است:

• بلوغ: فرد باید به سن بلوغ شرعی رسیده باشد. دلیلش این است که کودکان مسئولیت کیفری ندارند و هنوز قدرت تشخیص کامل خوب و بد را ندارند.
• عقل: فرد باید عاقل باشد و مجنون نباشد. کسی که عقل ندارد، اصلاً توانایی تصمیم گیری و درک جرم را ندارد، پس مجازات کردنش بی معناست.
• اختیار: فرد باید با اختیار خودش خمر را مصرف کرده باشد. اگر کسی مجبور شده باشد (مثلاً به زور به او خمر خورانده باشند)، حد بر او جاری نمی شود. دلیلش این است که قصد و اراده آزاد، از ارکان اصلی مسئولیت کیفری است.
• قصد: فرد باید قصد مصرف خمر را داشته باشد. یعنی بداند چه چیزی می خورد و با علم به مسکر بودن آن، آن را مصرف کند.
• آگاهی به حکم و موضوع: فرد باید بداند که چیزی که می خورد، مسکر است (آگاهی به موضوع) و بداند که مصرف مسکر حرام است و مجازات دارد (آگاهی به حکم). در صورت جهل به موضوع (مثلاً فکر کند آب می نوشد)، یا جهل به حکم (مثلاً نداند خمر حرام است، البته در صورتی که احتمال صدق ادعای جهل وجود داشته باشد و امکان یادگیری حکم را نداشته باشد)، حد جاری نمی شود. اینجا قاعده درء (دور کردن حد در صورت شبهه) به کمک می آید که نشان دهنده احتیاط شدید اسلام در اجرای حدود است.

همه این شرایط نشان می دهند که هدف از حد، تنبیه کورکورانه نیست، بلکه برخورد با فردی است که با علم و اراده، جرمی را مرتکب شده که مفاسدش برای جامعه و خودش آشکار است. رعایت این شرایط، عدالت حکم را تضمین می کند.

تمایز اجرای حد برای مسلمانان و غیرمسلمانان و دلایل آن

در قانون مجازات اسلامی ایران، ماده ۲۶۶ یک نکته مهم داره: حد مسکر بر غیرمسلمان فقط در صورت تظاهر به مصرف آن در انظار عمومی جاری می شود. یعنی چی؟

دلیل این تمایز اینه که اسلام به اصول آزادی ادیان و احترام به احوال شخصیه پیروان ادیان دیگر احترام می گذارد. غیرمسلمانان ممکن است بر اساس دین خود، مصرف الکل را حرام ندانند. بنابراین، تا زمانی که آنها در خلوت خود و بدون ایجاد اخلال در نظم عمومی جامعه اسلامی این کار را انجام می دهند، حد شرعی بر آن ها جاری نمی شود.

اما اگر یک غیرمسلمان به صورت علنی و در انظار عمومی خمر مصرف کند یا در حال مستی در اماکن عمومی ظاهر شود، مجازات می شود. چرا؟ چون این عمل او به منزله تظاهر به فعل حرام است و باعث جریحه دار شدن عفت عمومی و اخلال در نظم جامعه اسلامی می شود. اینجا بحث دلیل حد شرب الخمر برای حفظ نظم و اخلاق عمومی جامعه است، نه صرفاً اجرای یک حکم دینی برای غیرمسلمان.

نحوه اثبات جرم در محاکم و مبانی هر یک

اثبات جرم شرب خمر هم مثل بقیه جرائم حدود، قواعد خاص خودش رو داره که باز هم دقت و عدالت رو نشون میده:

1. اقرار: دو بار اقرار صریح و روشن از سوی خود متهم در دادگاه. اهمیت اقرار اینه که فرد خودش به گناهش اعتراف می کنه و این قوی ترین دلیل برای وجدان قاضی هست. اقرار باید بدون اکراه و شکنجه باشه.
2. شهادت: شهادت دو مرد عادل و بالغ که به صورت مستقیم شاهد مصرف خمر توسط متهم بوده اند. اینجا هم عدالت شاهدان و تعدادشون برای اطمینان از صحت ماجرا بسیار مهمه.
3. علم قاضی: قاضی می تواند با توجه به مجموعه قرائن و شواهد قوی، به علم برسد که جرم واقع شده است. این علم باید مستند و مستدل باشد و بر اساس دلایل شرعی و قانونی شکل بگیرد.

این سه روش اثبات، مسیرهای محکمی برای رسیدن به حقیقت و جلوگیری از اشتباه در اجرای حدود هستند و باز هم جنبه عدالت در دلایل حد شرب الخمر رو پررنگ تر می کنن.

مجازات های تکمیلی و مرتبط با شرب خمر و حکمت آن ها

گاهی اوقات، شرب خمر تنها نیست و با رفتارهای دیگری همراه میشه که خودشون مجازات های جداگانه یا تکمیلی دارن. این ها هم باز دلایل و حکمت های خاص خودشون رو دارن.

تظاهر به شرب خمر در انظار عمومی (تعزیر علاوه بر حد)

اگر کسی در جامعه اسلامی علناً و آشکارا شروع به نوشیدن مشروب کنه، علاوه بر ۸۰ ضربه شلاق (که حد اصلی شرب خمر هست)، مجازات تعزیری هم براش در نظر گرفته میشه. این مجازات تعزیری (که می تونه حبس یا شلاق اضافه باشه) به این دلیل اعمال میشه که فرد نه تنها گناه شخصی خودش رو انجام داده، بلکه حرمت شکنی عمومی کرده، عفت جامعه رو جریحه دار کرده و نظم عمومی رو به هم زده. اینجا دلیل حد شرب الخمر جنبه حفظ ارزش های اجتماعی و جلوگیری از اشاعه فحشا رو پیدا می کنه.

رانندگی در حالت مستی و پیامدهای آن

رانندگی در حالت مستی، یک جرم بسیار خطرناک و با مسئولیت های اجتماعی بالاست. در قانون، این عمل علاوه بر مجازات های مربوط به شرب خمر، جریمه های نقدی، توقیف گواهینامه و توقیف خودرو رو هم به دنبال داره. اگر هم تصادفی رخ بده و خدای نکرده منجر به جراحت یا قتل بشه، مستی به عنوان یکی از کیفیات مشدده جرم محسوب میشه و مجازات رو تشدید می کنه.

حکمت این مجازات های سنگین چیه؟ معلومه! رانندگی در حالت مستی یعنی به خطر انداختن جان و مال خود و دیگران. کسی که پشت فرمون میشینه و عقلش تحت تأثیر الکله، عملاً مسئولیت اجتماعی خودش رو نادیده گرفته و به یک تهدید جدی برای جامعه تبدیل شده. این مجازات ها برای حفظ جان مردم، امنیت راه ها و مسئولیت پذیری اجتماعی وضع شده اند.

حکم مصرف سایر مسکرات یا مواد مخدر (تفکیک از خمر)

گاهی ممکنه سوال پیش بیاد که آیا حکم مواد مخدر یا قرص های روان گردان هم مثل خمره؟ جواب اینه که نه، دقیقاً مثل هم نیستن. در فقه اسلامی، خمر به طور خاص به مایعی گفته میشه که از انگور و خرما و جو و امثالهم گرفته میشه و مسکر هست. برای سایر مواد مسکر یا مخدر، اگرچه مصرفشون حرامه و مجازات داره، اما مجازاتشون معمولاً از نوع تعزیر هست، نه حد مشخص مثل ۸۰ ضربه شلاق.

دلیل این تفاوت، نصوص شرعی و روایات هست که برای خمر به طور مشخص حد تعیین کرده اند. برای بقیه مواد مخدر، از اونجایی که حد مشخصی در شرع براشون نیومده، حاکم شرع یا قانونگذار بر اساس صلاح دید و مفاسدی که اون ماده داره، مجازات تعزیری رو تعیین می کنه. البته که اعتیاد به مواد مخدر هم فسادهای بی شماری داره و در قوانین مبارزه با مواد مخدر، مجازات های سنگینی براش در نظر گرفته شده.

نوع مسکر/مخدر	نوع مجازات	مبنای مجازات
خمر (شراب و آبجو)	حد (۸۰ ضربه شلاق)	نصوص قرآنی و روایی صریح و اجماع فقها
سایر مسکرات و مواد مخدر	تعزیر (حبس، شلاق، جریمه نقدی)	مفاسد اجتماعی و صلاحدید حاکم/قانونگذار (عدم وجود حد مشخص شرعی)

نتیجه گیری: تبیین جامعیت حکمت شرعی

خب، تا اینجا خیلی با هم حرف زدیم و دیدیم که دلیل حد شرب الخمر فقط یک قانون خشک و خالی نیست، بلکه پشتش دنیایی از حکمت، منطق و دغدغه برای سعادت انسان و آرامش جامعه نهفته است. این حکم شرعی، نه تنها یک مجازات بازدارنده است، بلکه یک راهبرد جامع برای حفظ سلامت جسمی، روانی، اخلاقی و اجتماعی انسان هاست.

به طور خلاصه، دلایل اصلی این حد رو می تونیم در سه دسته اصلی خلاصه کنیم:

1. دلایل قرآنی و روایی: آیات صریح قرآن که خمر را رجس من عمل الشیطان و عامل دوری از خدا و ایجاد دشمنی می داند، به علاوه روایات فراوانی که خمر را ام الخبائث و ریشه هر بدی معرفی می کنند.
2. دلایل عقلی و فلسفی: از بین بردن گوهر عقل که اساس تکلیف و کرامت انسانی است، و مفاسد بی شمار فردی (بیماری های جسمی و روانی، از دست دادن حیا) و اجتماعی (افزایش جرم، طلاق، بی نظمی) که از مصرف خمر نشأت می گیرند.
3. فلسفه بازدارندگی و اصلاح گرانه حد: تعیین ۸۰ ضربه شلاق برای ایجاد بازدارندگی قوی، حفظ نظم عمومی، صیانت از عقل به عنوان نعمت الهی و ایجاد فرصت برای تنبه و اصلاح فرد.

پس، حد شرب خمر نشانه ای از جامعیت و عمق قوانین اسلام است که به تمام ابعاد زندگی انسان توجه دارد. این حکم، با هدف حفظ کرامت و ارزش والای انسانی، و برای ساختن جامعه ای سالم و به دور از فساد وضع شده. امیدواریم این مقاله تونسته باشه به سؤال چرای شما به صورت کامل جواب بده و نگاهتون رو به این موضوع عمیق تر کرده باشه. اگر در زمینه مسائل حقوقی مرتبط با این موضوع نیاز به مشاوره تخصصی داشتید، همیشه می تونید با وکلای متخصص در امور کیفری مشورت کنید تا از ابعاد قانونی و دقیق تر ماجرا آگاه بشید.