جسارت سوژه «خرامان» قابل تحسین است

هشتادو یکمین برنامه از سری برنامه های مستندات یکشنبه های خانه هنرمندان ایران یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳ به نمایش مستند «خرامان» به کارگردانی آرش اسحاقی اختصاص داشت. پس از نمایش این مستند نشست نقد و بررسی آن با حضور ایلیا محمدی نیا منتقد سینما و آرش اسحاقی کارگردان اثر برگزار شد. 

به گزارش فیچینو به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران «خرامان» روایت بی پرده ی رامشگری است که آرامش ندارد. در این مستند شخصیت محوری فیلم تلاش می کند بر موانعی چیره شود که باعث شدند او نتواند هنرش را روی صحنه به نمایش بگذارد.

ایلیا محمدی نیا منتقد سینما در این نشست گفت: امروز بعد از مدت ها این مستند را دیدم و متوجه شدم که چقدر بیشتر از قبل آن را دوست دارم. تولید این فیلم نزدیک به سه سال به طول انجامیده است. اولین چیزی که در این اثر برایم قابل توجه بود و در سینمای مستند این روزها بیشتر خودش را نشان می دهد جسارت انتخاب سوژه است. ساخت این جنس از فیلم ها بسیار دشوار است؛ به خصوص اگر در بخش خصوصی تهیه شود. در روزهایی که محافظه کاری تبدیل به یک اصل در سینمای مستند شده است جسارتی که در انتخاب سوژه این فیلم وجود دارد قابل تحسین است. کارگردان این اثر خودش را در فیلم سانسور نکرده است. مسئله اصلی فیلم انسان بودن است. کارگردان سوژه را به خوبی به مانند یک انسان واقعی برای ما به نمایش گذاشته است. 

او افزود: باتوجه به ویژگی هایی در این مستند دیدیم باید بگویم که فیلم می توانست بیش از این سر و صدا کند و مورد توجه جشنواره های خارجی بیشتری قرار گیرد اما اهمیت کار آرش اسحاقی در این است که ابدا به این سمت که با سکانس هایی توجه جشنواره های خارجی را جلب کند نرفته است. زیرا هدف اصلی او این بود که شان انسانی امیر را که شخصیت محوری داستان است برای ما روی پرده بیاورد. برای این فیلم آرش اسحاقی احترام بسیاری قائل هستم. زیرا نگاه انسانی که او در این اثر روی آن تاکید دارد در سینمای امروز ما بسیار کم دیده می شود. 

این منتقد سینما در ادامه بیان کرد: در هنرهای مختلف چیزی که ما خیلی کم داریم مکث و درنگ است. اساسا ما علاقمندیم که همه چیز دم دستی باشد و آن را ببینیم و متوجه آن شویم. به عنوان مثال اگر فیلم در همان لحظات اولیه خود ما را گرفت به دیدن آن ادامه می دهیم. سکانس افتتاحیه این فیلم جالب توجه است. مستند در دل تاریکی شروع شده و ما زایمان یک گاو را می بینیم. این بخش را می توان به کلیت فیلم تعمیم داد. آن زایمان در تمام فیلم برای افکار ما اتفاق می افتد و باید پرسید که آیا افکار ما بعد از دیدن این فیلم تغییر کرده و نگاهمان به آدم هایی مانند امیر دچار تحول شده است؟! آرش اسحاقی با این مستند ما را دعوت کرد تا نگاه تحقیر آمیزی که به آدم هایی مانند امیر وجود دارد را کنار بگذاریم و به او به عنوان یک انسان و با تمام احساساتی که یک انسان دارد نگاه کنیم. 

آرش اسحاقی کارگردان مستند «خرامان» در این نشست گفت: از همه کسانی که در ساخت این مستند به من یاری رساند و همچنین کسانی که امروز به تماشا آمدند تشکر می کنم. تاکنون ۱۵ ۱۶ اثر مستند ساختم که تنها ۳۴ اثر آن فیلم به شمار می آید. این دو با یکدیگر متفاوت هستند. مستند «خرامان» یک فیلم است. این فیلم تاکنون بیش از ۲۰۰ نمایش در خارج از کشور داشته است. اواخر سال ۹۸ فیلم نمایشی در یکی از جشنواره های خارجی داشت و اتفاقا درباره سکانس افتتاحیه فیلم سوال کردند. بنابراین از شما ممنونم که درباره این سکانس صحبت کردید. ما در حال فعالیت در یک سیستم ضد فرهنگ هستیم. در حالی که شاهد اکران فیلم هایی هستیم (که در تمام جهان وجود دارد و شخصا مشکلی با آن فیلم ها هم ندارم) اما فیلم های مستقلی داریم که به موضوعات مهمی پرداخته اند. این سینما نیاز به حمایت دارد تا آثاری از این دست در جامعه جاری شوند.

پایان خبر فیچینو