برای اشک های پزشکیان! – فیچینو

به گزارش فیچینو سید عطاءالله مهاجرانی در یادداشتی در اعتماد نوشت:

قرار این بود که درباره درس ها و عبرت های سقوط های نُه گانه ای که در درنگ شنبه پیش نوشتم مقاله ها را ادامه دهم. اما اشک های پزشکیان و واکنش ها و به ویژه واکنش منتقدان موجب شد. در این باره درنگی داشته باشم. کلمنس مترنیخ (۱۸۵۹-۱۷۷۳) از مهم ترین و تاثیرگذارترین شخصیت های سیاسی قرن نوزدهم اروپاست. سخن معروفی از او ضرب المثل شده است: « خداوند زبان را به سیاستمداران داد تا با آن بر خلاف قلب شان صحبت کنند!» به همین خاطر گفته می شود زبان دیپلمات ها یا رهبران سیاسی زبان پلاستیکی است. زبانی که خون و عصب ندارد و شعله زندگی در آن نمی تابد و صداقت از آن نمی جوشد. حال در کشور ما رییس جمهوری در ساحت مدیریت اجرایی کشور است که سخن و سلوک و اندیشه و نیتش صادقانه است. پزشکیان در این ساحت نمونه ای نادر است. همسر او روانشاد دکتر فاطمه مجیدی پزشک فوق تخصص بیماری های زنان به همراه یکی از فرزندان شان در سانحه اتومبیل ٣٠سال پیش در گذشته است. پزشکیان هر سه فرزند را بزرگ کرده و عاطفه و محبت و عشق او نسبت به همسر مرحومش بیشتر و درخشنده تر شده است. به حدی که نتوانست سخنرانی خود را ادامه دهد و گفت: « سخن گفتن سخت است. همین است!» و از پشت تریبون کنار رفت. بر صندلی اش نشست و راحت در فضای حس فقدان و فراق همسر و فرزندش زار زد. او به جای کلمه با اشک سخن گفت. به تعبیر امام صادق علیه السلام: کُونُوا دُعاهً لِلنّاسِ بِغیْرِ ألْسِنتِکُمْ؛ لِیروْا مِنْکُمُ الاِجْتِهاد و الصِّدْق و الْورع . (الکافی ج ۲ ص ۱۰۵) 

با مردمان به غیر از زبان سخن بگویید! یعنی با سلوک تان تا در شما صداقت و اجتهاد و تقوی را مشاهده کنند. دو صد گفته چون نیم کردار نیست! اگر پزشکیان یک ساعت هم درباره اهمیت خانواده و قوام و دوام آن و برافروختن شعله فیچینو در کانون خانواده سخن می گفت اثرش مثل اثر اشک های روانش نبود. جامعه ما بیش از همیشه به تقویت عاطفه و محبت و استواری مبانی خانواده نیازمند است.  بدیهی است این حس و حال و هوا برای طایفه ای که نام زن شان را هم اجازه نمی دهند بر مزارش نقش شود در اعلامیه درگذشت همسرشان به جای عکس طرح دایره یا ذوزنقه چاپ می کنند. یا به دلیل کینه ای که از پزشکیان به دلیل شکست شان در انتخابات دارند واکنش طبیعی انسانی و تحسین برانگیز او را نه تنها نمی فهمند بلکه دستاویز طعنه قرار می دهند. چه باید گفت!؟ من در این عمر بیش از هفتاد ساله ام می توانم بگویم همواره با علما و روحانیون و طلاب علوم دینی سر و کار داشته و دارم. اصلا خودم به روایتی آخوند و آخوندشناسم! اظهارات برخی را که گاه در این ایام و به مناسبت اشک های پزشکیان دیدم خارج از تصور بود!
جامعه ما قساوت زده و خشونت زده است. شما به همین آمار طلاق ها در کشور نگاه کنید. گفته اند در هر ساعت ۲۰ طلاق ثبت می شود و از هر هزار ازدواج ۳۱۸ مورد به طلاق می انجامد. بسیار خب! اشک های پزشکیان به ما می گوید که پس از 30 سال او همچنان گرم عاطفه سوزان و درخشنده عشق و محبت نسبت به همسرش بوده و هست. آیا این رفتار و این اشک ها جامعه را تلطیف نمی کند!؟ جوانان را در خلوت شان به هوش نمی آورد؟ جان های آنها را تکان نمی دهد!؟ به دختران ما و زنان جامعه ما امید و اعتماد نمی بخشد؟ به جامعه این پیام را نمی رساند که رییس جمهور ایران با داشتن عالی ترین مدارج دانشگاهی و علمی و تخصصی و در موقعیت ریاست جمهوری یک انسان به تمام معناست؟  فهمش  برای  شما  دشوار  است!؟
دل همچو سنگت ای دوست به  آب چشم سعدی
عجب است  اگر  نگردد که  بگردد  آسیابی!
رحمت و رضوان بر شهید عزیز آیت الله مرتضی مطهری که گویی چنین ایامی و چنین مصادیقی را در خشت خام دیده بود:  هر وقت و هر زمان که پیشوایان مذهبی مردم که مردم در هر حال آنها را نماینده واقعی مذهب تصور می کنند – پوست پلنگ می پوشند و دندان ببر نشان می دهند و متوسل به تکفیر و تفسیق می شوند مخصوصا هنگامی که اغراض خصوصی به این صورت در می آید؛ بزرگ ترین ضربت بر پیکر دین و مذهب به سود مادیگری وارد می شود.» (مرتضی مطهری  مجموعه  آثار  جلد ۱ ص ۴۹۲)

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در فیچینو به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

پایان خبر فیچینو