ایران برای پاسخ به اسراییل اهرم های دیگری هم دارد

به گزارش فیچینو حسن بهشتی پور تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی در اعتماد نوشت:

در باب تهاجمات رژیم اسراییل به مراکز نظامی ایران که در بامداد شنبه ۵ آبان انجام شد ذکر چند نکته دارای اهمیت است:

نکته اول زمانی که عملیات دشمن را محدود تلقی می کنیم توجه داشته باشیم آخرین موشکی که صدام در جنگ ایران و عراق به تهران شلیک کرد در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۶۷ بود. این آخرین موشکی بود که به پایتخت کشورمان در خلال جنگ ایران و عراق شلیک شد. از همین رو ۵ آبان ۱۴۰۳ برای نخستین بار پایتخت کشورمان هدف حمله موشکی قرار گرفت. به واقع اینکه این تهاجم تجاوزکارانه محدود یا نامحدود بوده است نکته مهمی نیست؛ آنچه اهمیت دارد این است که نیروهای نظامی کشور باید هم در زمینه پدافند و هم در زمینه آفند فناوری های خود را ارتقا دهند.  به عبارت دیگر هم در زمینه پدافندی یعنی سامانه هایی که بتوانند در مقابل موشک های خارجی دفاع کنند و هم در زمینه آفندی قدرت خود را بیش از این افزایش داده تا موشک های دشمن را همزمان هدف قرار دهند.

نکته مهمی که در اطلاعیه ستاد کل نیروهای مسلح مطرح شد این است که اعلام شده جنگنده های متجاوز اسراییلی وارد خاک کشور ما نشدند و از طریق فضای عراق توانستند اهداف خود را پیگیری کنند.  از نظر جغرافیایی جنگنده های رژیم صهیونیستی باید از آسمان اردن استفاده کنند و از آنجا قاعدتا وارد آسمان عراق شده و به نزدیک مرزهای ایران برسند و از آنجا شلیک کنند. براساس آنچه مقامات رسمی مطرح کردند سه استان ایلام خوزستان و تهران هدف قرار گرفتند. بنابراین این موضوع مشخص می کند که آنها قادرند از مسیری طولانی یعنی از مرزهای غربی کشور تا تهران اهداف خود را مورد حمله قرار دهند. این نشان می دهد که پدافند ایران با موشک های شلیک شده درگیر بوده است؛ نه با جنگنده ها.  به عبارتی دیگر هیچ جنگنده ای وارد خاک ایران نشده است. این موضوع به این معناست که تکنولوژی فوق العاده مدرن تری وجود دارد که می تواند موشک های تهاجمی دشمن را در هوا و قبل از اینکه به هدف برسند مورد اصابت قرار دهد. 

البته که اکنون نیز بخشی از این فناوری را دراختیار داریم اما در هر صورت بر اثر این حمله چهار نفر از نیروهای ارتش به شهادت رسیده اند.

نکته دومی که باید به آن توجه شود تشریح موقعیت ایران برای گروه هایی است که بر سیاست های کشورمان در لبنان سوریه عراق و یمن خرده می گیرند. این گروه باید به این نکته توجه داشته باشند که اگر حضور و نقش آفرینی ایران در منطقه نبود باید در فاصله نزدیک تری با دشمن مقابله می کردیم. این موضوع که اساسا چرا ایران با اسراییل دائما درگیر است بحثی جداگانه است که می توان ساعت ها درباره آن نوشت. اما مهم تر از همه مباحث دفاعی است و اینکه حضور ایران در کشورهایی مانند سوریه عراق یمن و لبنان این امکان را برای کشورمان فراهم می کند که از فاصله نزدیک تر به دشمنان خود ضربه وارد کند بالاخص در شرایطی که آنها همچنان با فناوری پیشرفته از مسافتی طولانی و خارج از مرزها ایران را هدف حملات خود قرار می دهند. بنابراین باید این استراتژی دفاعی مهم ایران را در میان افکار عمومی به درستی تبیین کرد. لذا درست است حجم گسترده ای از تبلیغات دروغین و عملیات روانی که اسراییلی ها در سه هفته اخیر در رسانه های مختلف انجام دادند و مدعی بودند که پاسخ ما به ایران پشیمان کننده خواهد بود؛ عملا محقق نشد اما این دلیلی بر این نیست که با نگاهی ساده انگارانه عملیات اخیر این گروه را بررسی کرده و آن را بی ارزش یا محدود قلمداد کنیم. این گونه نیست زیرا ویژگی هایی که پیش از این ذکر کردم یعنی هدف قرار دادن پایتخت کشورمان بدون ورود جنگنده ها به آسمان ایران با لحاظ کردن پاسخ احتمالی ایران بااهمیت است.

 نکته سوم درخصوص انتظارات ایجاد شده در میان بخشی از افکار عمومی مبنی بر پاسخ قاطع ایران به این عملیات باید گفت اسراییلی ها به پشتوانه امریکایی ها و انبار مهمات اعطایی واشنگتن دست به حمله می زنند اما در ایران ما با اتکای به خودمان این مهمات را تامین کرده ایم از همین رو باید این نکته مهم را درنظر داشته باشیم که این فرآیند پینگ پنگی تا چه زمانی می تواند ادامه داشته باشد. 
ما باید روش های دیگری را علاوه بر حملات موشکی متقابل برای مقابله طراحی کنیم. درحالی که گزینه های مختلف و البته متناسب با امکانات کشور برای اقدام متقابل ایران وجود دارد به گونه ای که حجم ضربه به حدی باشد که بازدارندگی به دنبال داشته باشد تکیه بر پاسخ متقابل با تکیه بر موشک می تواند چندان مقبول نباشد. 
در این میان ذکر این نکته نیز لازم است که تکیه بر سیاست ابهام در این زمینه کارایی بیشتری خواهد داشت. توسل به این سیاست شاید زیان هایی داشته باشد اما برای دشمنان خارجی مضرات بیشتری را به بار می آورد. لزومی ندارد که دقیقا اعلام کنیم قصد انجام اقدام متقابل داریم یا خیر یا اینکه جزییات اقدام خود را اعلام کنیم. به عنوان تحلیلگر معتقدم نوع عملکرد ما بااهمیت است نه نحوه اعلام آن. علاوه بر این پاسخ ما باید به گونه ای باشد تا بازدارندگی ایجاد کند و قطعا این بازدارندگی صرفا از طریق موشک به وجود نخواهد آمد.

پایان خبر فیچینو